Alıntı:
Absent Nickli Üyeden Alıntı
Kıskançlık ve özgüven birbirinden çok farklıdır. Ben bunu insanlara anlatmaktan bıkmışken, senin gibi birinin bile bu ikiliyi birbirinden ayırt edememesi çok enteresan.
Kuran-ı Kerim ve Tevrat'ta eşini kıskanmayan tek canlı domuz olarak geçiyor ve lanetleniyor. Hayvanlar bile eşlerini kıskanıyoken onlarda da mı öz güven eksikliği var yani 
Ben kıskanırım abi. Seven insan kıskanır ki kıskanmıyosa umursamıyodur. Beni umursamayan biriyle de ne derece tutar muallak tabiki. |
Bu konuda psikoloji hakkında deneyimi olan birinin sana cevap vermesi daha doğru aslında.
Ben onların dediklerini söylüyorum
Eşini kıskanmak kısmını zaten yorumun ikinci kısmıyla açıkladım. Kendinin olanı kaybetmek/paylaşmak istemiyorsun. Ayrıca tek eşililiği, birbirine verilen sözleri bir saygı nişanesi olarak da görüyorum ben. Beni, ismim onunla bir anılıyorken, başkasıyla ilgileniyor mu şüphesine düşürecek davranışlarda bulunuyorsa bu sadece “benim lan o adam”dan çıkar, “ben burda iskele babası mıyım? Saygısız herif!”e de döner.
Tam böyle bir durumun içindeyken de, a bu saygısızlık, a benim olanı elimden alacaklar vs. diye ayırmak mümkün değil. Bütününün adı kıskançlık oluyor işte.
Hem her insan biraz özgüvenini yoklayıp, kendinden şüphe etmeli, Serkan. Herkes kendisinden daha iyi birinin mutlaka olacağının farkında olmalı.