Acı alışılmaz, ama acı da zamanla eskisi gibi acıtmaz.
Kalbindeki bir çizik olur, hiç geçmez ama sen olur o acı.
Taş bile acıya alışamamış.
Bir tek insan acıya alışabilen bir varlık. Sevdiklerimizi bile?kaybettikten sonra ne kadar üzülsek de hayat devam ediyor bir şekilde.
Haksız mıyım...
insan belli bir süreden sonra acı olan şeyleri normalmiş gibi karşılamaya başlıyor...
Acılara alışmak mümkün değildir. Olgunlaştıkça insanın sabır eşiği biraz daha üst seviyeye çıkıyor sadece ve..
Böylece daha yüksek acılara daha fazla sabır gösteriyor.
Sabır için de aynı şeyi düşünüyorum.
İnsan sabretmiyor ki bir acıya, başka şansı yok ondan katlanıyor. Olsa başka şansı hemen değerlendirecek ama yok.. Adını sabır koyup o acıyı yok etmeye çalışıyor yaşadığı acısını, olan biten bu aslında...

'İnsan her şeye alışır diyorlar ya, öyle değil aslında. Başka çaren olmadığı için katlanıyorsun ama alışmıyorsun.' Ahmet Ümit...