Düğün hazırlıkları devam ediyor. Herşey çok çabuk ilerliyor bir yandan da "Adnan"a alışmaya çalışıyorum. Hayatımın kalanını onunla yaşayacağım sonuçta. Beni nasıl bir hayatın beklediğini bilmiyorum. "Adnan"ın da korktuğunu anlayabiliyorum çünkü "Adnan" ın ailesi evlilik konusunda çok sabit fikirli insanlar. Töreleri yüzünden evlatlarını hiçe sayabiliyorlar. Bu durum ikimizi de çok korkutuyor...
***
Düğünden önce "Adnan" la bir çay bahçesinde buluştuk zaman geçirdik. Canı çok sıkkın bunun evlilikle alakası olduğunu düşünmüyorum.
-"Adnan" iyi misin?
+"Hayır"
-"anlatmak ister misin?
+" Ben başkasına aşığım"
-"ama"
+"Ama evlenmek zorundayız biliyorum"
+"Zaten oda başkasına aşık, babası onu amcasının oğluna verdi. Ayırdılar bizi. Çok seviyorduk birbirimizi.."
-"ben çok üzüldüm"
+" Yapacak birşey yok, bir yola giriyoruz umarım hayırlısı olur"
-"umarım"
"Adnan"ın yanından ayrılıp eve doğru gidiyorum.
Canım epeyce sıkıldı ben hem istemediğim biriyle evleniyorum, hemde başkasına aşık biriyle. İstemediğim biriyle evlenmeyi zor kabullenmişken şimdi birde başkasına aşık olması beni derinden sarstı...
***
Bugün son gelinlik provasına gidicez "adnan" da gelmek istediğini söyledi, fakat düğünden önce gelinlikle görmek uğursuzluk getirir diye gelmemesini söyledim. Daha fazla ne kadar uğursuzluk yaşayabilirsem artık. Tüm bunlara rağmen yaşamayı seviyorum. Belki çok mutlu olucaz, belki iyiki diyeceğiz, belki de keşke. Bunların hepsini yaşayıp göreceğiz... Her zaman içimde bir umut yaşayan biriyim ama bu sefer çok tuhaf "Adnan" bir iyi, bir kötü, bir sevecek gibi, bir sevmeyecek gibi. Belki de acele ediyorum. belki de zaman gerekli ikimiz için...
~Devamı gelecek~