Alıntı:
ESinti Nickli Üyeden Alıntı
Ummadık anda nasıl da bakışlarına kurban oldun,,
Lades gibi aklımda gözlerinde yansıyan şehrin ışıkları.
Sen parmaklarımda tutturduğum kalem gücümsün kağıt'la buluşturduğum.
Nazım Hikmet anısına
"Bugünler belki gelirim sana.
Konuşmak için değil,
sadece yüzüne bakmak için."
O hep anılarda, yaşanmamış yarınlarda anılacak...
İstanbul da değilim ki...
Uzaklardayım......uzaklardayım...
Mürekkep nokta nokta sayfaları aşıyor.
Usul usul kayıyoruz Yıldızlar parlak...
ve ben seni İSTANBUL gibi seyrettim.
Şiir gibi Okuyorum şimdi.
Eee hadi ama köşeyi dön de çarpışalım artık. 
|
..
Her gece çıkıyor diyorlar sabaha,
Şimdi ramak kaldı aydınlanmaya..
Şehir, usul usul kalabalıklaşıyor;
Her ses, her yüz yine sana benziyor..
Uzak diyorsun,
İki satır arası mesafemiz aslında..
Büyük harfle başlayan her cümle,
Bile isteye yine seninle bitiyor..
En çok kendimden gittim ben,
Gidip gidip sende buldum kendimi..
Bundan belki de yedi renk, dört mevsim
İmlasına aldırmadan seni yazdı eğreti duran kalemin cümleleri..
Özdemir Asaf’ın dediği gibi;
‘ Ben ‘ kattım biraz sana,
Çünkü sen de bensiz
O kadar güzel değilsin hani..
Şimdi yeni bir günün kıyısında,
Gecenin ıssızlığından sıyrılıyoruz..
Mısra mısra seyrettiğin şehrin,
Olmak istediğin herhangi bir köşesindeyim..
Şimdi bir yel essin,
En azından kokun gelsin..