18 Aralık 2022, 12:04
|
#1
|
|
Dedemin Apartmanı
Bahçe için de 60 yıllık apartmandı …Asansörü ve kaloriferi yoktu…Apartmana girince sağdan ve soldan merdivenleri
merdivenlerin arasında aydınlığa bakan pencereler vardı..
Merdivenlerden çıkarken yorulsan bile seni kapıda karşılayan güler yüzlü komşuların vardı…İki artı bir daireydi dedemin evi…Ne büyük ne de küçüktü …O evde huzur,mutluluk vardı…Soba başın da pişen kestaneler , sofra başında edilen o güzel sohbetler….Dedemin apartmanı eski de olsa yaşanmaya değer bir apartmandı …..
Çocuktum o zamanlar, apartmanın için de evcilik oynardım en yakın arkadaşım Sinem ile…Birinci katta oturuyordu dedesi…Her yaz tatile gelirdi dedesinin evine….O kadar maceralarımız olmuştu ki o apartmanın için de…Yalnız kalmak istediğim zamanlarda kömürlüğe çıkar aydınlığa bakan pencereden hayaller kurardım… Benim en huzurlu yerimdi orası…..
Anneannemin mutfağı,eski beyaz dolapları ,sular sık sık kesildi için musluğun başında kocaman bir bidonu vardı…Bulaşık makinesi ve çamaşır makinesi bile yoktu anneannem ellerinde yıkardı…Tatlı anneannem benim.. En sevdiğim taze fasulye yaparken bütün evi kokuturdu..
Küçük ama güneş alan balkonu vardı…Balkonunda salıncak kurmuştum çocukken iki demirin arasına bağladığım iple ile..
Kışın soba yandığı için odaların kapısı kapanırdı…Soba başında pişen çayın tadı bir başka olurdu.. Sobanın üstündeki demire asılan çamaşırlar mis gibi kokuturdu salonu..
O kadar mutlu büyüdüm ki bu apartman da…
Bir gün kentsel dönüşüme girip yıkılacağı hiç aklıma gelmezdi…Bütün anılarımın kaybolup gideceği….Ne kadar üzülsem de geri gelmeyecekti o güzel günlerim…..Hepsi anılarda kalmaya devam edecekti….
|
|
|