Kullanıcılara ait mesajları görebilmek için üye girişi yapmalısınız!
|
|
..
Bir rüya görüyorum.
Yalnızım, dolaşıyorum yıkıntılar arasında
Herşey tanıdık geliyor gözüme
Anılar canlanıyor zihnimin kör noktalarında
Bir rüya görüyorum
Yürüyorum, ayaklarım çıplak
Acımıyor canım, hissetmiyorum aslında bedenimi
Hissetmiyorum, üzerinden geçtiğim irili ufaklı enkaz parçalarını
Anlıyorum sonra
Bu yıkık dökük ortam
Hayal ağacımın kurumuş kökleriymiş
Ruhumun kimse koparamaz dediğim parçalarıymış bunlar
O kadar yıkılmış ki buralar
Birkez daha acıdım kendime, arafımda kalmış sevgine
Birkez daha acıdım bedenime verilen SEN zehrine
Değermiydi bu yıkımlar, değer sandım...
Kalbimin anahtarına sahiptin, girdin içeri
Kapattın bütün ışıkları, Işığın olurum dedin
Aydınlatırım ruhunu, sevgimle yaşarsın dedin
Sevginle yaşarım dedin
Yaşadım
Kelebek misali
Kısa süreli bir mutluluk, bir umut,
Telafuzunla göğsümden fırlarcasına atan kalbim
Heyecandan tir tir titreyen bedenim
Yeniden doğdum o an
Yeniden çıktım kozamdan, başka bir dünyaya kavuştum
Yeniden ben oldum, biz olduk
Biz olacaktık, bizden gitmeseydin
İşte bir kelebek misali
Hani bir kelebek girer camından içeri
İmrenirsin onun güzelliğine, yaşamına
Alırsın onu gözün gibi bakarsın
Ertesi gün bir bakmışsın ruhu bedenini terketmiş
Çokta umursamazsın
Çünkü bir kelebektir o, küçük bir kelebek
Süresi doldu öldü dersin
Sende hayatıma kelebek gibi girdin
Büyülendim güzelliğinle
Ruhumu kaybettim gözlerinde
Ama gittin, kopardın ellerimizi
Süresi doldu gitti diyemedim
Umursamıyorum diyemedim
Arkanda bir enkaz bıraktın gittin
Beni karanlıkta bıraktın
Anahtarla girdiğin kalbimden kazarak çıktın
Yeri dolmayacak bir boşluk ve toplanamayacak bir enkaz bıraktık geride
Ruhuma zehrini verdin ve gittin...
Şimdi anlıyorum, rüya değilmiş gördüklerim
Anılarımmış gözlerimin önünden akan zaman dilimi
Hayatımdaki kısacık ömrünle, sonsuz yıkım bıraktın bedenimde
Dokunmasın kimse
Girmesin karanlığıma ellemesin enkaz altında kalan bedenimi
Senden geriye bir enkaz ve ben
Bırakın bedenim orda çürüsün, ruhum oraya sıkışmış zaten çıkamaz oradan
Bırakın ruhuma yoldaşlık yapsın bedenim
Eriyip gitsin enkazların altında....
Yok olup gitsin...
|