Yaşanmamış günlerin kokusu gelir,vakitsiz zamanlarda
Sanki önceden yaşanmış gibi,
Anımsatır bir anda, kaybolur yeniden,
Hatırlatır kendini..
Özlediğin, beklediğin zamanların kokusu bu,
Ümidini yitirme, zamanı var henüz der gibi..
Umutsuzluğu yaşamakla beraber ,tarifsiz bir umut verir..
Olucak dersin bir zaman sonra,tutunacak birşeylerin kalmadığında,
Herşeyin var gibi olsada bazen,koskoca dünya’da, yalnız hissedersin kendini...
Yorulmuşsundur,uykulara hapsedersin,
Yarına kalkmaktır niyetin, bu günden vazgeçtiğinde,
Biryerlerde hayat var, umuduna sarıl der..
Sonrasında hayat seni, alır götürür.
Gittiğin her yer yangın yeridir, yakar usul usul yanan köz gibi,
Bitmeye yakın savurur elbet bir rüzgar,
Karanlıklara en diplere,en derinlere..
Mahzenler yurdun,uykular kurtuluşun olur..
Başka bakarsın hayata, kör bir noktadan,
Yaşamaya değerdir ama hapsetmişindir kendini...
Uykudur ismi,huzura erdiğin,
Yarının ne getireceğini bilmeden,
Yarına varmaktır niyetin..