Feyz/nazim hikmet - sende ben imkansizliği
Sende ben..
Sende ben, imkansızlığı seviyorum.
Saçların günah koksa kabülüm.
Yeterki sensiz bırakma beni.
Sensizlik büyük mesele.
Sensizlik büyük mesele süzme balım..
Saçların günah koksa kabülüm.
Ellerin nasır bağlasa, saçların kırlaşsa kabülüm.
Mahrumiyetine mahküm etme kokunun.
Dizlerin kan tutsa, yatalak kalsan kabülüm.
Kirpiklerin ihanetten dökülse, parmaklarından soğukluk süzülse,
Saçların çorak olsa kabulüm..
Etim çürüse, ayaklarım kesilse..
Sende ben imkansızlığı seviyorum.
Yeni olgunlaşmış beyaz üzümleri dişler gibi,
Ya da soğuk bir sudan, bir yudum.
El gibi çıplak, el gibi çıplak..
Sende ben, ıraklığı seviyorum.
Aynı kiraz dalından defalarca düşmek,
Aynı gömleği, aynı sökükten dikmek,
Ya da defalarca aynı günahı işlemek gibi..
Sende ben, inadı seviyorum.
Bana derdi ki,
''Yaşarken bahçen, göçünce mezarın kalbimdir''
İçine gömmek için mi kıydı bana o zaman?
İçine gömmek için mi?
O hiç gelmese de bekleyeceğim.
Seni bana saadet kuşları getirdi,
Leylek gagalarında yaban ülkerine göçesin diye mi?
Dizlerin kan tutsa, yatalak kalsan kabülüm.
Kirpiklerin ihanetten dökülse, parmaklarından soğukluk süzülse,
Saçların çorak olsa kabulüm..
________________
Ve her insan, zamanın dünya üzerinde bıraktığı birer yara izidir.
|