Bir gülün doğuşunu biliriz değil mi
Bir sevdanın hayat bulmasını isteriz değil mi
Kadere yüz çeviren bedene mi sevdalanıyoruz
Yoksa yaşama dil uzatan hayata mı
Benim bir gülüm olduğunda bahar mı geldi sanıyoruz
Yoksa baharın olması için mi gün sayıyoruz
İşte sebeb bu ya yaşama dil döken bedenime soruyorum
Yaşam sevdasından akan bir mizah ise
Gönle düşen hep bir anı mı rüya mı kalacak
Yoksa düştüğümüzde tutacak bir dal mı bekliyeceğiz de
Hoyratca düşen kadere sevda mı diyeceğiz
Düşüyor gözümden yaşlar
Kovalıyorlar birbirlerini umursuzcs hırçınca
Söyle bana sevebilecekmiyim seni
Yoksa beni senden mi uzaklaştıracaksın
Ben istiyorum hayata dil uzatmayı
Sevdaya haykırmayı
Hayale bir perde çekip yesribe destan yazmayı
İşte yine ama diyorum önemsemeden
Çünkü olmayacağını biliyorum
Gücümü tükettim yıkıldım
Bir destanı mahşerde bir kalemde harcadım
Benim dünyama hayat veren sevda
Bir kadere huzur bahçesinde kaybetti
Seni sevmeyi istediğimde haykırdım her seferinde
Bir yüreğin acısının destanını
Hep mi acı hep mi mutsuzluk
Kağıt artık isyan ediyor gül diye
Senin gülmeye mi ihtiyacın yok o sahte gülüşünü bırak
Güçlüymüşün gibi yapma kaçma diyorum sana
İşte hayata destan döken ben
Artık ne kalmadığı bir perde değil işte
Seni sevmeyi isteyen
Gerçekten hiç bir çıkar hiç bir menfaat düşünmeden
Seven yüreğe el salladım hep yağmurlu havalarda artıkın...
Yanlızlığımı hep bir yenisini ekledim...
Özlem duyduğum cümleler vardır insanın
Belki beceremem
Belki daha iyisine layıksın olabilir
Ama
Çöle düştüğümde kıble bulabiliyorsa git olur mu
Sevda hayranlığına kanıp ahir dünyayı mı unutalım
Secde de isterim seni
Dua ederim nefsime yenilmemek için
Kapanan gönlüme bi çare dilerim en derininden
Konan yüreğime haykırırım sevda çehresinde
Sen diye anlattığım cümlelerde
Hani ben yazdığımda gözümden akıyoe ya yaş
Ben onları noktalama işareti sayıyorum
Seni döktüğümde içimdeki sevda olduğu için
Ben huzur mu arıyorum
Ben kalbe mi dokunmak istiyorum
Hayır asla
Sadece bir cümle günde yazsan o bile yeter...
Şarkılarda o sözünü mısralara döksem
Türkülerde efkarlansam içim parçalansa
Hayatın önünde kayboldum bi çare
Doğru değil mi seni düşündüğüm pırangalar
Söyle o dağladığım günleri anlatığım dualara mı
Ben ediyorum dua
Çünkü duada huzur buluyorum içinde seni istiyorum
Ya Rab
Ya muhammed (s.a.v.) diyorum her seferinde
Seni istiyorum
Şu bilinmeyen günde tükenmeyen kalemimde istiyorum
Seni özlemişim
Senin sesini duysam ne fayda göremedikten sonra
Belki size göre hayat kısa
Belki size göre her şey basit
Bırak diyen saçmalamış yine diyen var
Aslında kaçtıkları sözlerin içinde kaybolmamak için
Soruyorum sana nerdesin özlediğim
Soruyorum sana haykırdığım yüreğim
Ben tükeniyorum ahir dünyada
Yaşlar gidiyor ama sen gelmiyosun
Kurban oldum ama yine yoksun
Bedbaht ömrüme döktüm hayatı
Kime anlatıysam hep sırtımdan vurduğu gibi
Soruyorum benim çölüm denizim yok
Haykırdığım ormanım yok
Bilmiyorum sadece söyledim
Neydi istediğim şu fani ömrüm
Okuyorsun belki
Gülüyorsub değil mi bu seferde
İşte senin kalemine yanaşamıyorum çünkü
Celladında kaybolan bır mısrasında döktüm kanımı
Kalan ömre bi çare dedim
Seni andığım her rekatımda ve secdemde
Bir dua'm misali oldun...
Bir nefesin bitişine dek...
Özlemeye ve tutunmaya devam edeceğim...
Not: Bir meclisti gelip geçen bazı sözlerin kifayesiz oluşuydu anlamsızca haykıran bedbaht kelimeler söyle şimdi kader dediğimiz ince çizgide umudsuzda olsa sevda varsa gönülde ne susar ne bıkar...