Merhaba yağmurlu sabahlar.
Uzaklara seslenişim,
Arayışım, hüznüm,
Göz yaşım merhaba..

Gölgesinde çocukluğum,
Güzel kokulu çam ağacı merhaba..
Düşüp dizlerimi kanattığım,
Buruk bir bakışla ardını gözlediğim,
Bucaksız yarınlar,
Hasretim, merhaba..

Cevapsız çığlıklar,
Son bulmayan yalnızlıklar,
Üşüyen yüreğim sana da merhaba..

Kaç kez daha öleceğiz?
Yada ellerin kaçıncı kez bıçak gibi batacak bana?
Yorgunum..
Bütün sıradanlıklardan öteye,
Sevmeye yorgunum..
Özlemeye, beklemeye,
Çocuksu umutlara, yorgunum..
Yorgunluklarım, sana da merhaba...

Sıkıldım aynı şarkıları dinlemekten.
Sana dairliklerden,
Öteye gidememek,
Acılardan el sıyıramamak,
Ve gül bahçesini ezmekten öteye..
Mevcudiyetinden saklanamamaktan yoruldum..

Kendimi çok kez sorguluyorum.
Bende bir kusur mu var?
Ya atladığım,
Eksik kaldığım bir yer mi var?
Sıkıldım monotonlaşan acılardan..
Alıp gitmek istiyorum.
Ya bedenimi, ya da ruhumu.
Toprak olmak istiyorum..
Huzurlu bir soğuklukta,
Toprak olmak..

Belki bir tohum tanesi?
Delice rüzgarın avuçlarında,
Öte diyarlara can olmak..
Toprağa karışmak, yeşermek,
Yeniden hayat bulmak..

Yada bir türküye kafiye olmak.
O türkünün gizeminde,
Tütsü kokan el işlemelerine nakış olmak..
Acı bir tütün tadında,
Havaya karışan duman kokusu...
Özgürlüklere dair güzel olan herşeye karışmak..

Yada,
Bir ahmet kaya şarkısında direnmek gibi..
''Akan göz yaşını içesim gelir'' derken,
Nağmelerce umut olmak sana..

Boş bir hayal düzmecesi.
''Yar uykuda ben yine penceremde. Doğacak güneşi göresim gelir..''
Derken; sirkelenmek..
Aydınlık vurur yüzüme. Uyanırım aniden..
Yine en sevdiğim birlikteliği tadarım.
Sigaram, şarkım, özgürlüklerim..