Ve her insan; Zamanın dünya üzerinde bıraktığı birer yara izidir..
Ah zaman, ne kutlu şey.
Zamanın içerisinde sığdırabildiklerimizden ziyade, sığdıramadıklarımızın cilvesi gibi..
Öylece, kendi kendine bir gizem.
Şimdi dönüp nasıl seslensem sana?
Sığdıramadıklarımın arasında nasıl mihr'etsem seni aklıma
Ah zaman, ne ekşidir tadın.
Gülünce tatlı mıdır? Duyduğunda mı güzeldir gözüne gelen?
Yoksa bilmek istediğin tozpembe bir düş mü..
Nasıl edip tutayım avuçlarını gamzemde?
Kaç kez gömülür sihr'in?
Ah zaman, ne kuytudur kasvetin.
Alıp götürür rüzgarında, toz taneleri kadar sessiz ve kimsesiz.
Hangi toprağa gömülür ebediyetin? Kaç kez yeşerir tenin..
Aklımın köşesinde bir kargaşa, karmaşıklıklar arasında dökülür eteğine cümlelerim
Ah zaman, ne soyuttur düşlerin.
Kirpiklerime dek uzanan cezbedici kibr'in, kaç kez daha bağlar tenime zincirin?
Silmek kolay mıdır izini?
Kaybın hıncımı koparır, sığ sular kadar bulanık derinin..
-Matizz