Altı Şubat Depremi
Altı Şubat Depremi
Açıldıkça açıldı kapanmaz yara gibi
Lal oldu bülbül diller yürek feryat ederken
Taşlar gibi fırlarken göründü yerin dibi
Işıklar kökten söndü karanlığa boğarken
Şaşırdı tam on bir il, yıkılmayan ne kaldı?
Umutsuz her bir bakış enkazda can aradı
Bütün milletin kaçtı ağzının tuzu tadı
Ama hep birlik olup kollarını sıvadı
Topraktan canlı çıktı minik minik o canlar
Derinde kalanlarsa hep diledi sabırlar
Elleriyle kazdılar anneler enkazları
Parmakları kopsa da feda idi canları
Rabbim yaşatmasın bize onca acıyı
El verir tekrar yapar koymaz ana bacıyı
Milletimiz büyüktür, her acıya dayanır
İnsan olan her kişi bir acıyla sınanır…
11.01.2024
Necati ŞİMŞEK
Ankara
________________
Hayatı ŞiiR lerle yaşarsanız, ŞiiR gibi yaşarsınız...
|