Dedim, Dedi
Dedim, Dedi
Dedim;
Hasretlik canıma yetti sevdiğim
Vuslata erişmek söyle ne zaman?
Adını andıkça köze döndüğüm
Kaderde birleşmek söyle ne zaman?
Dedi;
Mevsim yazdır, yürüdükçe toz olur
Gönül nazdır, sen geldikçe söz olur
Bir niyazdır, söyledikçe az olur
Dilekler gerçeğe dönse gelirim..
Dedim;
Rüzgâr eser tozu dağıtır geçer
Ben gelmezsem gönül darlığa düşer
Niyazlar dillerden gönül’e düşer
Sonbahara koyma, söyle ne zaman?
Dedi;
Sonbaharda döner yaprak hazana
Kurban olam yazıları yazana
Sel olup ta gönüllere sızana
Çatlak toprak suya doysa gelirim..
Dedim;
Rüzgârın önünde sarı yapraklar
Çok içse de suya kanmaz topraklar
Bal olup ta gönlümüze sızanlar
Kara kışa koyma, söyle ne zaman?
Dedi;
Kışa kara dersin, karları yok mu?
Kader kötü ise hiç suçun yok mu?
İnsanlık aç ise, gönüller tok mu?
Gönlüne bembeyaz yağsa gelirim..
Dedim;
Kara kış başıma her gün yağıyor
Kara saçlar beyazlara dönüyor
Damlalar buz tutsa gönül ağlıyor
İlkbahara koyma, söyle ne zaman?
Dedi;
İlkbaharda başlar, rahmet yağmuru
Dizlere çıkmaz mı, köyün çamuru
Aşk odunda pişer gönül hamuru
Gönlünü açlıktan atsa gelirim..
Dedim;
Yağmurlar yağdıkça toprağı boyar
Gönüldeki açlık aşkınla doyar
Ellerim parmakla günleri sayar
Mevsimler tükendi, söyle ne zaman?
Dedi;
Sözlerin dört mevsim yaşattı bana
Aşkını ispat et demedim sana
Peşimden koşsan da kusura kalma
Şu gönlüm gönlüne aksa gelirim..
Dedim;
Senin yaptığına söyle ne derler
Son sözünle bastı birden kederler
Kifayet etmez ki hoş kelimeler
Sözlerim tükendi söyle, ne zaman?
Dedi;
Sözlerin nedense çok çabuk bitti
O titreyen gönlün nereye gitti
Ömür aşk uğruna beni tüketti
Yalan sözler gerçek olsa gelirim..
Dedim;
Sözlerimde yalan, dolan mı sezdin?
Çok konuştu diye sözden mi bezdin?
Daha yaşın kaç ki dünyayı gezdin?
Son sözünü söyle, söyle ne zaman?
Dedi;
Son sözüm şudur ki hamdır hayalin
Başka birini bul olsun ayalin
Sözlerin bittiyse, bitsin mecalin
Gökteki yıldızlar sönse gelirim..
Dedim;
Gökteki yıldızlar gün doğar söner
Gönlün hala beni, aşk ile dener
Ben giderim aşkın benimle gider
Arkamı dönersem, söyle ne zaman?
Dedi;
Dur yürüme artık sana inandım
Geçici hevesle konuşur sandım
İlk gördüğüm anda gönülden yandım
Elimi tutarsan, yansa gelirim..
Dedim;
Ellerini tutmam, tutamam artık
Gönül yola düştü dönemem artık
Söylediğim sözü yutamam artık
Peşime düşersen, söyle ne zaman?
Dedi;
Anladım hatamı, kırmışım seni
Boynumu bükerek bırakma beni
Peşini bırakmam, atsan elimi
Ölünceye kadar olsa gelirim..
Dedim;
Anladım ki artık sende sevmişsin
Yalancı sözlerle öze değmişsin
Laf söylerken bile beni süzmüşsün
Haydi ver elini, geçmeden zaman..
Dedik ki;
Hayat kısa, ömür sevgiyle geçsin
Gönüller gerçekten seveni seçsin
Aşkın şarabını herkesler içsin
Hayat gönlünüzce geçer o zaman..
11.09.2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara
________________
Hayatı ŞiiR lerle yaşarsanız, ŞiiR gibi yaşarsınız...
|