03 Haziran 2024, 13:03
|
#1
|
|
|
Can Simidi
İnsan çok acıktığında eline aldığı sıcacık ANKARA SİMİT'i ne nasıl duygular besler yemeden önce,
Böyle bir zamanda ortaya çıkıveren bir şiir... Afiyet olsun... 
Can Simidi
Ne kadar hoş bir kokun var,
Beni mest etti adeta..
İçim bir tuhaf oldu
Cazibeli kokun içime doldu..
Ellerime alsam, sıcaklığını yoklasam..
O yuvarlak hatlarını okşasam…
O mis gibi kokunu koklasam..
Çok tazesin belli,
Yeni mi çıktın fırından?
Susamların üzerinde
Ölüyordum acımdan…
Bir türlü karar veremedim,
Seni bölüp mü yemeli?
Parça parça kopararak
Yoksa hiç kıymadan lokma lokma ısırarak…
Korkma,
Canın hiç acımayacak,
Senin hiçbir parçan,
Çay bardağına batmayacak…
Seninle bastıracağın,
Kabaran açlık duygumu
Seninle yatıştıracağım
Midemin gurultusunu…
Daha fazla dayanamayacağım
Seni galiba ısıracağım
Karnımı doyuracağım…
Dur bakayım,
Şu üzerindeki kahverengilik de ne?
Ne kadar yakışmış
Bu güzel elbise…
Yoksa fazla mı sürmüşler
Pekmezi üzerine…
Ne kadar güzel olmuşsun,
Dedim ya; mis gibi kokuyorsun…
Gerçekten çok güzelsin,
Cazibelisin,
Ne poğaça ya, ne böreğe
Ekmeğe bile benzemezsin…
Senden uzak yaşamak mümkün değil
Her sokak başında göz önündesin…
Senin gibi güzeli
Her zaman canım çeksin…
Bilene çok hoş nimetsin..
Sen benim için vazgeçilmezsin…
Zor anlarımın tek dostu
Aç kaldığım zamanlarda
Adeta can simidisin…
25.04.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara
________________
Hayatı ŞiiR lerle yaşarsanız, ŞiiR gibi yaşarsınız...
|
|
|
|