Alıntı:
iÇRe Nickli Üyeden Alıntı
Bizler herkese herşey oldukta, yine bir dost bulamadık.
Kimi işi düşünce çaldı kapımızı,
Kimilerinin dertlerini dinledik ilk hançeri bizlere sapladı,
Kimine yol olduk,kimine yoldaş
Bu ne nankörlüktür be arkadaş.
Hesabını mahşere bıraktık
Yanlarında durmakla hata yaptık
Bırak yıkılsın soytarılara mı kaldık
En sonunda anyayı konyayı anladık.
Değmez kimseye etme itimat
Yarın bir gün edecektir sana ihanet
Varsın olmasın kimse,sen yeter ki sabret.
Elbet bulacaktır sonunda ilâhi Adalet..
Dertlerimizi deniz ettik
Söyle ne geçti elimize? kendimizi mahfettik.
Olan bitene tahammüller ettik
En sonunda yurdumuzu yuvamızı terkettik..
Kimseye kalmaz evet bu dünya
İnanmıştık onca sahtekar insana
Sözümüz kimseye değil sadece anlayana
Rabbim büyüktür ellerimizi açtık semâ,ya..
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] şiirinizi okuyunca bende size eşlik olarak anlık yazdım mâni tadında,))
Emeklerinize sağlık ancak bu kadar anlatılabilirdi, tebrikler efendim💐
|
Çok teşekkür ederim değerli @
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] kardeşim, ne kadar güzel anlatmışsınız, vefayı, vefasızlığı...
İnsan olanın her şeye hazırlıklı olması gerekiyor gelebilecek her türlü (iyi-kötü) davranışa...
İnsanı yıkan en kötü şey de hiç ummadığı anda ummadığı kişilerden yediği darbeler oluyor.
Ama nasıl bir dayanma gücü vermişse yaradan, ölürüm dediğiniz dertten sıyrılıveriyorsunuz, her atlattığınız dert, o derdi size açanı tanımanızda en büyük etken oluyor ve irtibatı koparmanıza vesile oluyor veya tam tersi kimin gerçek dost olduğunu anlıyorsunuz...
Bazen olaylara müdahele bile edemiyorsunuz, sizin dışınızda gelişiyor ama en çok etkilenenlerden oluyorsunuz..
Hayat böyle böyle sürüp gidiyor...
Acısıyla tatlısıyla biz bu dünyanın vatandaşıyız, verilen ömrü yaşıyoruz.
Dost kazığı yemeden yaşayabilirsek kendimizi mtlu hissederiz, ama o kazığı da atan atıyor...
Bu konu böyle uzayıp gidecek,
Dost sandıklarımızdan yemediğimiz kazıklar kârımız olsun...
Selam ve sevgilerimle...