Oraları biraz karıştırmasak, dermişim...
O kadar çok aşık vardı ki asker ocağında... Sadece birinin derdini dinleseniz destan yazabilirdiniz...
Erzurumlu bir arkadaşımız vardı, sevdiği kızı başakasına vercekleri zaman kızla anlaşıp kaçmışlar, bilmem hangi köydeki akrabalarına sığınmışlar, sevdiceğini onlara emanet etmiş ve 15 gün sonra askere gelmiş...
Sabah karavanada çorba içerken kaşığı ağzına yaklaştırır ve bir türlü ağzına götüremez dalaaar giderdi... Biz elimizle yüzüne körlere yapılan o hareketi yapar elimizi sallardık ve garibimin elinden kaşık düşüverirdi metal çorba kasesinin içine, tabi ki gözyaşlarıyla beraber...
Buna benzer ne hatıralar, ne aşklar...
Bu şiir işte böyle gerçekten yaşanan aşkların, hasretlerin toplamından çıktı o zamanlar...
Çok teşekkür ederim @
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] kardeşim, sizde beni başak bir anıya götürdünüz, sağ olun, var olun...
