Can Sıkısı
Bazen canınız sıkılır, sebebi yoktur...
Elinizi kaldıramaz, ayağınızı oynatasınız gelmez, konuşmaya bile mecaliniz olmaz...
Sorarsınız kendinize, neden diye, cevabı da yoktur çoğu zaman...
Böyle bir zamanda yazılmış ve her can sıkılışında dönüp okuduğum satırlardır...
Can Sıkısı
Ben seninle ne yapacağım böyle?
Ne, ne zaman sıkılacağın belli,
Ne neşelendiğin zaman…
Yüzüme bakan herkes;
“Canın mı sıkkın?” diye soruyor…
Ayaklarım o an,
Geri geri gidiyor, yerinde sayıyor,
Yüzüm aniden ihtiyarlıyor…
İyi de sana ne oluyor?
Neden istediğin an sıkılıveriyorsun,
Paşa gönlüne uyup,
Benim de canımı sıkıyorsun?
Şunu bir bilebilsen,
Hayat, sen sıkılsan da, sıkılmasan da geçiyor…
Ve sonsuz gibi gelen ömür bitiyor…
Yüzüme bakma bıkkın,
Demesinler canın sıkkın.
Bana verilen ömrü yaşamaksa hakkım;
Kör kuyulara atmaya var mı beni hakkın?
Kim bilir belki ecel yakın,
Beden asırlar yaşamış gibi onun için yılgın…
Bir de sen canımı sıkma sakın!..
Sakın…
12.08.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara
________________
Hayatı ŞiiR lerle yaşarsanız, ŞiiR gibi yaşarsınız...
|