04 Kasım 2024, 23:35
|
#1
|
|
|
Hayallerim Ölüyor
Hayallerim Ölüyor
Baştanbaşa benliğim gördüğüme aykırı
Bülbül diye duyduğum beynimi tırmalıyor…
Gündüzüm gecelere, gece bana aykırı
Sevgimle büyüttüğüm hayallerim ölüyor…
Beynimin değişmeyen yerindeki sancılar
Neşeler yitik yolcu, kederleri hancılar
Aynalarda akseden çilekeş yabancılar
Dertlerden dirilttiğim ümitlerim ölüyor…
Başladığım noktada görünür yolun sonu
El attığım her işte, bürünür ‘yok’ un tonu
Dostlar çarığı çalsa, yürünür, başka konu
Dostluktan beslediğim çiçeklerim ölüyor…
Zor olanı taşıdım kolay seçerken gönlüm
Yazda kışı yaşadım, kışa giderken ömrüm
Kaç kumayı boşadım taşa geçerken emrim
Gönülden yaşattığım dileklerim ölüyor…
Sonuçlar bozar mı hiç başlangıcın başını
Kaldırır mı sebepler sonuçların suçunu
Temel diye koyduğum sabırların taşını
Özümden çatlattığım sebeplerim ölüyor…
.
Titredikçe bedenim küser evvel, atiyle
Eksildikçe gidenim yazar anı vaktiyle
Toprağın gel sesine kayda geçen zaptıyla
Ölürken yaşattığım yarınlarım ölüyor..
Bakmayın yazdığıma, kan ağlıyor içim, kan!
Her satırda ömür var, dile gelse bulur can
Parmaklarda mecal yok, içerdendir yazılan
Gözümden akıttığım pınarlarım ölüyor…
01.10.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara
________________
Hayatı ŞiiR lerle yaşarsanız, ŞiiR gibi yaşarsınız...
|
|
|
|