Kullanıcılara ait mesajları görebilmek için üye girişi yapmalısınız!

Bir zamanlar pencere kenarında insanları izlerdim.
Sanki bende hayat durmuş sadece izliyor gibi,
Hayatın su gibi akıp geçtiğini

Gün boyunca kahkalarla el ele tutuşup gidenleri,
Sanki onlar delirmiş ben aklı başında bir deli..
İhtiyari amcanın yürüyüşünde ise zamanın sanki bir an sekteye uğradığını
Çocukların peş peşe koşuşturmalarını,
Her şeyin bir anda olup bitişini
Yağmurun şiddetini,
Rüzgarın hiddetini,
Savurduğu yaprağın yüzüme gelişini,
Hepsini bir pencere kenarında izlerdim.

Kuşları izlerdim en çok özgürlüğü ifade eden o kuşları..
Kanat takıp defalarca uçtum onlarla hayali
Çok gezdim o seyrettiğim insanlarla
Bende koşuşturdum o çocuklarla
Bende kahkahalar attım o mutlu insanlarla
Sessizliğinde sokakların hüzünlerde sardı beni
Aldı götürdü yine en dip karanlıklara
Ruhum sanki göçebe gibi oradan oraya..

Bende ağladım, gelmişine geçmişine bu dünyanın
Bende güldüm eğlendim aklı gitmiş divane gibi..

Şimdi ise; o insanlara karıştım,
Onlarca insan içinde olsam da,
Bir yanım hâlâ, o pencere kenarında..🥀

`iÇRe