Bir gülüşle başladı, bir dokunuşla yeşerdi,
Kalbimde açan bahar, meğerse yalancıymış.
Gözlerindeki sıcaklık, ellerindeki masumiyet,
Hepsi bir rüya, meğerse bir serapmış.
Kırık aynalar gibi şimdi yüreğim,
Her parçası başka bir yalan yansıtır.
Gerçeği gördüm ben de, ama çok geç,
Aşk dediğim, bir oyunmuş, yanılmışım.
Ben kimdim senin için, hiç bilemedim,
Bir durak mıydım yolunda, yoksa yanılgı mı?
Sen sevgiyle oynarken dört bir yanda,
Ben sana ömrümü adayıp perişan olmadım mı?
Şimdi sorularım var, cevapsız kaldı,
"Neden?" diye yankı bulur boş odalarda.
Sevmek mi suçtu, yoksa güvenmek mi?
Hangisinde kaybettim sen olan benliğimi?