Güven

Küçük bir aradan sonra kalemi aldım elime yazmaya başladım. Bakalım kalemimden ne nağmeler dökülcek. Ne duygulara , ne düşüncelere dokunup onları dile getircez. Yazarken kimsenin ne canını yakmak derdim, nede kimseyi üzmek amacım. Sadece bazı duyguları tekrar hatırlatmak insanlara . . . Belkide bu yaptığım bir hata ama bazı duyguları değerleri hatırlatmak gerekiyor.

Geçen yazdığım yazıda SAYGI konusuna değinmiştik. Bu yazımızda da saygının kardeşi olan GÜVENDEN bahsedelim istedim. Artık günümüzde insanlarin birbirlerine güveni nede inancı kalmadı. Insanlar birbirini sorgular ve inanmaz hale geldi. Annenin evladina evlâdım annesine , eşin aynı yastığı paylaştığı eşine guveni kalmadı. Ne acıdır ki artık güven konusunda çok yara almış bir toplum olduk.

Ne yazıkki günümüzde dostluklar , ilişkiler, sevgiler güvene değil menfaate ve çıkara dayalı hala geldi. Ne yazıkki insanlar artık birini severken bile ben bu insandan ne elde edebilirim diye düşünür oldu. Belki bu yüzden insanlar artık gerçek sevgiye ve güvene inanmaz oldu. Nekadar yazık artik insanlar çıkarları nerdeyse oraya yaklaşmayı o insanı sevmeyi tercih eder oldu.

Oysaki bizim toplumumuz güvene saygıya sevgiye dayalı bir toplumdu. Evlerinin kapılarını kitlemeyen bir toplumdan evinde ailesinde yaşayan insanlara guvenmeyen fertlerin olduğu bir toplum olmak ne acı . . .

GÜVEN bulunması zor olan birşey , guvendiginiz ve güven duyulan insan olduğunuz günleriniz hiç bitmesin . . .

__________________
Insan Bir Kez ÖLÜR Ben Bin Kez ÖLDÜM !