Trakya sınırı: Midye’nin doğusundan başlayacak, Büyük Çekmece gölüne inecek çizginin Batısında kalan topraklar Yunanistan’a verilecekti. Sınır İstanbul vilayetinin sınırları olacaktı.

Güney sınırı: Karataş burnundan başlayacak, Antep, Urfa, Mardin’i dışarda bırakacak şekilde olacaktı.

Batı sınırı: İzmir ve çevresi Yunanistan’a verilecekti.

İzmir: İzmir, Tire, Ödemiş ve Bergama’da Osmanlı devleti egemenlik haklarını Yunanistan’a devredecek. Ancak İzmir kenti dışında bir kalede Türk bayrağı bulundurulacak bu kale de İtilaf devletleri tarafından belirlenecek. İzmir’de yerel bir parlamento kurulacak. Bu parlamento beş yıl sonra İzmir’in Yunanistan’a katılması için Cemiyeti Akvama başvurabilecekti.

İstanbul: İstanbul Türklerde kalacak ancak antlaşma koşullarına uyulmadığı ve azınlık haklarına saygı gösterilmediği takdirde geri alınacaktı.

Boğazlar: Savaş zamanında bile tüm ülkelerin gemilerine açık bulundurulacaktı. Boğazların yönetimi ayrı bütçesi, ayrı bayrağı olan bir komisyon tarafından yapılacaktı.

Mali Komisyon: Türkiye’ye destek olmak, Türkiye’nin mali kaynaklarını korumak ve geliştirmek için İngiltere, Fransa, İtalya ve Osmanlı devletlerinin temsilcilerinden oluşacak bir komisyon kurulacak. Türkiye’nin Maliye Bakanı her yıl hazırlayıp parlamentoya sunacağı bütçeyi önce bu komisyona getirecek, komisyonun onayını aldıktan sonra parlamentoya sunacaktı. Bu komisyon Türkiye’nin bütçesinin uygulanmasını denetleyecekti., Türk parasının cins ve miktarını belirleyecek, komisyonun izni alınmadan borçlanma yapılamayacak, toplanan paralardan önce işgalci güçlerin masrafları, sonra savaşta zarar görenlerin zararları tazmin edilecek, kalanlar da Osmanlı halkı için harcanacak. Bu komisyon uygun bulmadıkça Osmanlı hükümeti hiç kimseye hiçbir yeni ayrıcalık vermeyecekti. Komisyon ithalat ve ihracata yasak getirebilecek, vergilerde değişiklik yapabilecekti.

Kapitülasyonlar: Kapitülasyonlardan tüm devletler yararlanacaktı. Yabancı postaneler yeniden açılacaktı. Türkiye’nin kara ve denizlerinden İtilaf devletleri yararlanacaktı. Osmanlı topraklarından geçecek araçlardan vergi alınmayacaktı. İtilaf Devletlerinin uçakları Türkiye’nin kara ve karasuları üzerinden serbestçe uçacak ve istediği yere inecekti.

Azınlıklar: Türkiye, Türkiye’de oturan herkesin, doğum, bir ulusal topluluktan olmak, dil, soy, ya da din ayrımı yapılmaksızın yaşamlarını ve özgürlüklerini korumayı tam ve eksiksiz olarak korumayı yükümlenir. Türkiye’de oturan herkes her inancın, dinin ya da mezhebin gereklerini ister açıkta ister özel olarak yerine getirir. Osmanlı hükümeti savaş süresince Türkiye’de yapılan toplu öldürmeler sırasında kişilere verilen zararları karşılayacaktır. Osmanlı Hükümeti toplu öldürme korkusu başta olmak üzere herhangi bir zorlama ile yurtlarını terk eden Türk olmayan unsurların geri dönüşlerini kolaylaştıracak, mallarını geri verecektir. Osmanlı devleti içinde bulunan her topluluk dil, din ve mezhep yönünden özgür ve eşit olacak, her topluluk istediği türlü okulu açabilecek, mahkemelerde ister sözlü ister yazılı kendi dillerini kullanabilecekler, Osmanlı hükümeti Türk ve Müslüman olmayanların soy azınlıklarının mecliste temsilini sağlamak üzere orantılı temsile dayanan bir seçim yasası yapacaktır.

Asker sayısı: Türkiye’nin ordusu 50.700 kişi olacak, bunun 15 bini jandarma olacak. Subayların %15’i İtilaf Devletleri ya da tarafsız devletlerin subaylarından oluşacaktı. Askerin ağır silahı olmayacağı gibi, askerlik te zorunlu olmayacaktı. Silahlı güçler İtilaf Devletleri temsilcilerinden oluşan komisyonca denetlenecekti.

Ermenistan: Türkiye diğer devletler gibi Ermenistan’ı özgür ve bağımsız bir devlet olarak tanır. Erzurum, Van, Bitlis ve Trabzon illerinin bulunduğu coğrafyada sınırları Amerikan Cumhurbaşkanı tarafından çizilecek bir Ermeni devleti kurulacak.

Kürt Devleti: Antlaşmanın yürürlüğe girmesinden itibaren altı ay içinde İstanbul’da toplanacak İngiltere, Fransa ve İtalya temsilcilerinden oluşan bir kurul Fırat nehrinin doğusunda Ermenistan’ın güneyinde Irak ile Türkiye arasında Kürdistan adıyla bir devletin kurulmasının ilkelerini saptayacaktı. Osmanlı devleti komisyonun saptadığı ilkeleri üç ay içinde yürürlüğe koyacaktı.

Arap toprakları: Osmanlı devleti Mısır üzerindeki haklarından vaz geçecek, Hicaz bağımsız bir devlet olacak, Suriye, Irak ve Filistin için verilecek karar kabul edilecekti.

Adalar: Ege denizindeki Oniki Ada İtalyanlara, diğer adalar Yunanistan’a verilecektir.

Kültürel değerler: Osmanlı hükümeti kazı yapacak olan bilginlerin çalışmalarını engellemeyecek, 29 Ekim 1914’ten sonra aldığı arşivleri tarihsel dokümanları, geri vereceği gibi Osmanlı devletinden kopan yerlere ilişkin sivil, asker, maliye, adalet ya da başka alanları ilgilendiren arşiv kayıtlarını, kütükleri, senetleri, planları ve her çeşit belgeleri ilgili hükümetlere verecekti.

Görüldüğü üzere bir devletin varlığını ve bağımsızlığını yok eden bu belgeyi Osmanlı yöneticileri kabul ederken Ankara’da toplanmış olan Türkiye Büyük Millet Meclisi, esaret ve teslimiyeti kabul etmedi. Hatta bu antlaşmayı onaylayanları vatana ihanet etmiş kabul ederek İstiklal Mahkemesinde yargılanmasını kararlaştırdı. Türkiye Büyük Millet Meclisinin karşı koyması ve başlattığı Milli Mücadeleyi başarıyla bitirmesi sonucu bu antlaşma uygulanamadı.

Sevr Antlaşması Amerika Birleşik Devletlerinden de darbe aldı. Zira Amerikan Senatosu Ermenistan mandasını kabul etmedi. Hal böyle olunca Ermenistan’ın sınırları da saptanamadı.

Sevr Antlaşması İtilaf Devletlerinin izledikleri politikanın temel hedefiydi. Bunu Türkiye Büyük Millet Meclisi hükümetine de kabul ettirebilmek için akla gelecek her yola başvuruldu. Ancak yine de bu antlaşmayı kabul ettiremedi. Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin barış projesi hep Misakı Milli oldu.