İtilaf Devletleri Yunan ordusunu kullanarak Sevr Antlaşmasını yürürlüğe sokmak istediler. Ancak İnönü savaşındaki Yunan yenilgisi üzerine İtilaf Devletleri Londra’da bir konferans topladı. Bu konferansa Osmanlı Hükümeti temsilcisi ile Türkiye Büyük Millet Meclisi temsilcisi de çağrıldı. İtilaf Devletleri temsilcileri Sevr Antlaşmasının bazı hükümlerini yumuşatarak Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümetine kabul ettirip barışa zorlamak istedi. Ancak Türkiye Büyük Millet Meclisi Temsilcisi getirilen öneriyi kabul etmedi.

İtilaf Devletleri temsilcileri Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti ile Yunanistan arasındaki savaşı sonlandırmak için Sakarya Meydan Muharebesinden sonra yeniden harekete geçti. Önce 22 Mart 1922’de Mütareke, hemen ardından da 26 Mart 922’de bir barış antlaşması tasarısını Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümetine ve Yunanistan hükümetine sundu. Antlaşma tasarısının esasını Sevr Antlaşması oluşturmaktaydı. Ancak bazı düzeltmeler yapmışlardı. Türkiye ve Yunanistan’da azınlık haklarının korunması için konulacak kurallar Milletler Cemiyeti gözetiminde olacaktı. Milletler Cemiyeti’nin gözetiminde doğuda bir Ermeni Yurdu oluşturulacak, Boğazlardan serbest geçişi sağlayabilmek için Gelibolu Yarımadasında ve Boğazlarda askersiz bölge oluşturulacak, Trakya sınırı Tekirdağ’ı Türkiye’ye, Kırklareli, Babaeski ve Edirne’yi Yunanistan’a bırakacak şekilde çizilecekti. Türkiye’ye bırakılacak İzmir Rumlarıyla, Yunanistan’a bırakılacak Edirne Türklerinin şehrin yönetimine katılmalarına imkân sağlanacaktı. Barışın imzalanmasının ardından İtilaf Devletleri İstanbul’dan çekilecek, 55 bine indirilen Türk asker sayısı 85’bine çıkarılacaktı. Mali Komisyon kaldırılacak, fakat Düyunu Umumiye’nin ve harp tazminatının ödenmesi için Türk egemenliği ile çelişmeyecek bir yol bulunacak, adli ve iktisadi kapitülasyonlarda değişiklik yapmak üzere birer komisyon kurulacaktı. Bunun kabul edilmesi mümkün değildi. Türkiye Büyük Millet Meclisi bu istekleri kabul etmedi ancak barış kapısını da kapatmadı kendi tekliflerini onlara sundu. Yine anlaşma olmadı.

Barışçı yolların tükenmesi üzerine 26 Ağustos 1922’de Kocatepe’den başlayan Büyük Taarruz başarıyla ilerledi. 30 Ağustos 1922’de Dumlupınar’da yapılan Başkomutan Meydan Muharebesinde Yunan ordusu büyük bir yenilgiye uğradı ve Türkiye Büyük Millet Meclisi Orduları Mustafa Kemal Paşa’nın “Ordular İlk Hedefiniz Akdeniz’dir İleri” emrine uygun olarak 9 Eylül 1922’de İzmir’e girdi. Eylül ayının ilk yarısında Anadolu İşgalci güçlerden temizlendi. Sıra Trakya’nın kurtarılmasına geldi. İtilaf Devletlerinin 23 Eylül’de yaptığı Mütareke önerisi kabul edildi. 3-11 Ekim 1922 tarihleri arasında Mudanya’da yapılan ve zaman zaman kopma noktasına gelen görüşmelerde anlaşma sağlandı. Meriç Irmağına kadar olan bölgenin 15 gün içinde boşaltılması ve 30 gün içinde de Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümetinin idaresine bırakılması kararlaştırıldı. Böylece Anadolu ile Trakya yeniden birleştirildi ve barışa giden yol açıldı.