Toplumun biz erkeklere yüklediği özellikleri yukarıdaki satırlarda ele aldığım için tekrar belirtmeyeceğim. Bu özellikler arasında “Duygularını ifade etmeme” özelliği, çoğu erkeğin özellikle çift ve evlilik ilişkilerinde ciddi sorunlar yaşamasına neden oluyor. “Duygularını gizle” öğretisi, erkeklerin hem kendilerini ifade ederken zorlandıkları, hem de eşlerinin duygusal acılarını hissetmekte zorlandıkları büyük problemlere neden oluyor.

“Ben ataerkil aileden geliyorum” açıklaması hiç fayda etmiyor çünkü evlendiğimizde anaerkil ya da ataerkil aileden gelmemizin de bir anlamı kalmıyor. Hem erkeğin, hem kadının, hem de çocuklarının ihtiyaçları var ve çoğu erkek bu ihtiyaçların maddesel ihtiyaçlar olduğu öğretildiği için, duygusal ihtiyaçları göremiyor. Duygusal ihtiyaçları göremeyen, ya da duygusal ihtiyaçlara bir nevi kör olan erkek iyi bir eş olabilir mi? “Hayır” dediğinizi duyar gibiyim. Peki iyi bir baba olabilir mi? Bu soruya da “Hayır” cevabı verdiniz ve haklısınız.

“Ataerkil aileden geliyorum” mazereti kadınlar için anlamsızdır ve bir duyarsızlığın ifadesidir. Eğer mantıklı ve geçerli bir mazeret olsaydı, kadınlar da yapmak istemedikleri görevler karşısında “Ben anaerkil bir aileden geliyorum” mazeretini öne sürerlerdi ve bu da en az diğeri kadar mantıklı ve geçerli bir mazeret olurdu. Ailede eşler arasındaki yardımlaşma ve duygusal paylaşım anaerkil ya da ataerkil aileden gelme mazeretleriyle asla kesintiye uğratılmamalıdır. Eğer kesintiye uğratılıyorsa, bundan çıkarı olan eş sonuçlarının ne denli zararlı olacağının farkında ve bilincinde olarak hareket etmeli ve asıl problemler ortaya çıktığında “Bunların sorumlusu benim, bu problemler benim yüzümden ortaya çıktı” diyebilmelidir.

Erkek psikolojisinde duygularla araya örülmüş olan duvarın aşılması sayesinde eşle ve çocuklarla duygusal bağlar kurulabiliyor. “Ben ataerkil aileden geliyorum, duygularla işim olmaz” düşüncesi hiç fayda etmiyor çünkü hayatımızda, varlığımızda ve en yakın ilişkilerimizin temelinde hep duygular var.
Alıntı