[iÇRe ✓]

bazen susarsın, bazende suskunluğuna yanarsın... bazen üzülürsün bazende mutlu olmaktan kaçarsın... bazen değer verirsin birine ama bazende onun değersizliğine verdiğin değerden utanırsın... bazen birinin gözlerine saatlerce bakmak istersin ama baktığın gözlerin senin gibi bakmadığını görünce kahrolursun... bazen aşkı buldum diye haykırmak istersin... bazen susarsın, bazende suskunluğuna yanarsın...!

[iÇRe ✓]

Gel bi çay içelim,
biraz da ordan burdan konuşalım,
Bel ki bir deniz kıyısı,belki de bir göl kenarı.

Yerin,mekanın ne önemi var,
Maksat seninle muhabbet olsun
Her yudum da sen,
her yudum da ben....

[iÇRe ✓]

Odanın içinde, varlığına yıllardır aşina olduğun bir eşya gibi sessizce kaybolarak seni izlemek ve başının üzerinden sonsuzluğa akıp giden düş bulutlarında şekillenen her sözü, yüreğimde senin için büyüttüğüm şiire mısra yapıp eklemekti seni sevmek...
.

.

.

.

.

Başımı usulca dizine koyacaktım
Dört gün dört gece susacaktım..

[iÇRe ✓]

Kimseye sorma kimse bilmez bende ki seni, Yalnız sen okursun gözlerim de kendini..

[Alistair ✓]

Sen bu acı konusunda alaylısın çiçeğim.

Halledeceksin.

Çünkü hep öyle oldu.

~

[iÇRe ✓]

Başkaları ile bir arası olmayanın olanla bir olmayacağını bildim. Çünkü hep o araya ve boşluğa ya her şeyimi düşürdüm ya hep orda yüzdüm, ya bakarken her şeyle bir uzaklık ve ele geçmezlik duydum ya kendimi içerde değil hep bakışsız bir kıyıda buldum.

[iÇRe ✓]

Sizlere bitmemiş yazılarımı, şiirlerimi emanet ediyorum sevgili dostlarım. Saat bir buçuk ve kendimi çok yorgun hissediyorum, artık gitmeliyim. Lütfen yazdıklarımın heder olmasına izin vermeyin ve mümkünse onları yayımlayın. Onları yakın demiyorum. Kimseden nefret de etmiyorum. Seumek için yazdım. İstemiyorum, yalnız ve yorgunum, bu yüzden de gidiyorum. Artık takatim kalmadı. Daha ne kadar kapının kilidini çevirip karanlık bir eve gireceğim? Ben aydınlık evlerin kölesiyim..

[iÇRe ✓]

bin rüyayı bir tek rüyada gördüm

yedi sabah içre dönsem de
acı geçiyor
acı geçiyor
acı elbette geçiyor

acı çekmiş olmak geçmiyor.

[iÇRe ✓]

Ben şimdi eve geç gelmelerin çocuğu
kimsenin bilmediği bir dildeyim hep..

[iÇRe ✓]

Özlemin o kadar ağır ki göğüs kafesimdeki daralmayı hafifletecek tek bir şey bulamıyorum. Hani diyorum yanımda olsaydı da hiç konuşmasaydı öylece otursaydı. Bazen rüzgar getiriyor kokunu, bazen bir şarkının sözünde buluyorum seni. Geçmişe geleceğe dair ne varsa seninle yaşanmış sanki, sensiz tek bir an geçiremiyorum. Kokun aklıma geldikçe burnumun direği sızlıyor. Bir gün kokunu hiç hatırlayamamaktan korkuyorum. Sahi sevgilim sen de özledin mi özlediğim kadar seni? 🍃🍂🍁