Peygamber Efendimiz (s.a.v), ölüm döşeğinde olan Hz. Hatice(ra)
Annemizin yanına gelir ve:
-Biliyor musun Ya Hatice dünyadaki zevcelerim dışında ahirette dört tane daha zevcem olacak der.
Bunun üzerine Onu bu zamana kadar hiç kıskanmayan Hz. Hatice annemiz
kıskanır ve üzülerek
-Yaa gerçekten mi Efendim.. diyerek göz yaşlarını tutamaz.
Onun kıskandığını anlayan Efendimiz (sav) tebessüm ederek dışarı çıkar.

Yanlarinda olup onlarin bu haline şahit olan Hz.Fatıma Annemiz Efendimizin arkasından koşarak seslenir:
-Babacıgim neden annemi son anlarinda böyle üzdünüz ki.diye sorar.
Efendimiz (s.a.v) de:
"Kızim niyetim anneni üzmek değil, annenin amel defterine baktım az önce. Bir amel hariç bütün amellerde sevabını almış. Eksik olan ameli ise eşini kıskanmak.
Çünkü beni bu zamana kadar hiç kıskanmamış. Bende bu sevaptan da mahrum kalmasın diye onu kıskanırdım, biraz üzüldü ama çok sükür ki o ameli de tamamlayip sevabını aldı " der...
Peygamber Efendimiz '' Allah erkeklere cihadi yarattığı (emretigi) gibi kadinlara da kıskançlığı yaratmıştır.(yani kıskanç olmalarına hukmederek) fitratlarina bu duyguyu koymuştur. Kadınlardan kim buna sabrederse şehit sevabı kazanır.

(Münavi, Feyz'ul- Kadir 2/249)