[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Kahraman Tazeoğlu - Bir varsın, Hiç yoksun
Bütün mevsimler bana yazdı sevgilim.
Bir sen yazmadın.
Bir sen açmadın ömrümde bahar gibi.
Ömrüm soldu; biraz sonbahar,
biraz da bahar(sızım) şimdi.
Rüzgâr dans ederken gecenin
koynunda, sen üşüyorsun.
Bense yanıyorum aklımdan geçen adınla.
Mektuplar yazıyorum sana içimdeki ateşle
Seninle başlayan, sensiz biten..
Görmezden geliyorsun hep.
Gözlerini çekme benden;
Sabıkalı bir namlu gibi
doğrult yarama ve ateşle.
Sadece sen kanat ömrümü,
Sen acıt.
Ve sen sar yine yalnızlığımı.
Ölmek "gibi" değil seni sevmek.
Seni sevmek ölmenin ta kendisi.
Ben bu gece sevdim biraz.
Gözlerinde yıka beni.
Ve gözlerine göm yine..
Ama sen sevmemişsin rüzgarı
alnından öpecek kadar.
Ateşin saçlarını okşayacak
kadar üşümemişsin, anladım.
Üşüyorum deme bana sensizken
Yoksa yakar seni bu ayrılık.
Yoksa yıkar seni de bu zelzele.
Biz bu gece yalnızlığında
hiç gelmemişiz göz göze.
El ele tutuşturmamışız gülüşümüzü
Hayal misin, nesin?
Şafak düşüyor yine şakaklarıma
Anladım ki sevgilim; bir
varsın, hiç yoksun..
Evvelim değilsin, korkarım ahirim de..