Can suyum

Ben yaşamıyordum,
Sen dokunmadan yüreğime.
Bir çift el dokundu,
Deydi tenime.
Ruhum titredi,
İçim ürperdi,
Kanım çekildi.
İçim üşüyor…
Bedenim hissetmezken.
Karanlıklar, derin ve dipsiz içimde.
Ümitlerim, hayallerim hep tatilde.Hissizleşmiş yüreğimden.
Bir gün daha koptu, hayat ağacımdan.
Dağlayın fark etmez vücudumu.
Mil çekin kalbime.
Çiğneyin ruhumu.
His yok ki.Sanmayın çığlıklarım, yırtar sessizliği,
Çok derinlerden bir çığlık sesi.
Bir çığlık ki, kopuyor ta derinden,
Fakat sesimi duyan yok.Bütün ümitlerim bitti derken.
Bir yudum sevgi damladı yüreğime.
O an yeşermek istedi, ümitlerim.
Ürkektim,çaresizlik sarmıştı, dört yanımı.
Yüreğimin etrafını, ümitsizliğin ayrık otları sarmıştı.Körelmiş,yıpranmış beden ağacımdan,
Bir fidan çığlıktaydı.
Yeşermekti tek isteği.
Boy atmak, sürgün vermekti dileği.
Artık meyveye durmak istiyordu.Bir yudum, bir damlacık, sevgi yetti ruhuma.
Hayat suyum oldu, dikilen fidan gibi.
Yaşama sevincim, hayatımı anlamdıran,
O benim can suyum oldu.Can buldum, hayat, yaşamak ne güzelmiş.
Ümit, sevgi sürgün verdi içimde.
Anlam kazandı, hayat sayende.
Can suyum, canım; can oldun içime.
İyi ki varsın can suyum, canımsın.
Hayatımın tek yaşama kaynağısın.
Sen benim canım,
Can suyumsun.

~Ahmet Tulganer~