|
|
22 Aralık 2021, 10:04
|
#1 |
  |
Bana dair
Umudunu yitirmişti ondan önce
Ne yüzü gülüyordu, ne tebessüm ediyordu Hayat anlamsızdı onun için Yaşamsa boş bir kuyu Hiç istemesede içine çekiyordu... Yaşayan bir ölü gördün mü sen hiç .. Amaçsızdır, hayat sadece bir zindan Kendisi parmaklıklar ardında kalan bir mahkumdur.. Ona bir ceza verdiler. İçini kanatan, dünyasını karartan.Yaşamaya mahkum ettiler onu hiç acımadan. Gözleri anlamsız bakar, gönlü ateşten toplar saçar,kimseye güvenmez kimseyi sevemez; hem yüreğiyle hem mantığıyla savaşır hiç durmadan... Dokunsan sanki hemen ağlayacak ,bir inansa sana kimbilir neler gizli benliğinde neler anlatacak.. Artık dayanamaz daha fazla.Birgün bir ip takar boynuna , yaşamak haramdı zaten ona, tam o anda..Birden cenneti gördü sanki gözlerinde.Bir el uzandı kendisine..Biraz ürkek biraz korkak ama güvenmek istercesine, uzattı elini.Hiç hissetmediği bir sıcaklık kapladı bedenini.Aşk a düşmek üzereydi... Hiçbirşey düşünmüyor o anı yaşamak istiyordu Aslında daha beter olacaktı hali Yakasına yapışınca onu sarınca aşk derdi.. "Seni seviyorum " dedi elini uzatan el Yüreği yanıyordu alev alev İlk kez duymamıştı belki bu sözü Ama bu sefer güvenmek istiyordu İnandı ona birşey için, biri için yaşamalıydı Hayatı artık anlam bulmalıydı..Deliler gibi sevdi onu sonunu hiç düşünmeden.. Aradan zaman geçti Kader örmeliydi artık ağlarını, ayrılık çalmalıydı kapıyı,bu kadar mutluluk yeterdi ona.. Sende bilirsin ayrılık sevenlerin kaçınılmaz kaderi... Giden sevgilinin ardından başladı karakış mevsimi İçinde binlerce fırtına esiyordu Esen deli rüzgarla sanki oda savruluyordu Derin bir sızı her yanını kaplıyordu.. Söylesene neydi bu derde çare ? Aşka düşmenin çaresi yoktu oda biliyordu... Yarım kalan bir işi bitirmeliydi.. Evet artık o ipi çekmeliydi, Sevinçle bir anda neşelenen gönlü , bu defa aynı duygunun yarattığı ıstırapla kanıyordu.. Sevmeninde vardı elbet bir bedeli. Bu bedel yaşamaktanda beterdi. Sonunda düşünmeden çekti ipi, Düştü birden karanlık dipsiz boşluğa.. Bunca yıldır yüreğinde gizledikleri Binlerce gözyaşı olup aktı gözlerinden Yüzünde bir tebessüm vardı sanki Ömrü boyunca gizlediği.. Mutlu olma sırası bu defa ona gelmişti.. |
|
|
|
04 Mart 2022, 21:19
|
#2 |
|
|
Bana dair
Bana dair
Umudunu yitirmişti ondan önce Ne yüzü gülüyordu, ne tebessüm ediyordu Hayat anlamsızdı onun için Yaşamsa boş bir kuyu Hiç istemesede içine çekiyordu... Yaşayan bir ölü gördün mü sen hiç .. Amaçsızdır, hayat sadece bir zindan Kendisi parmaklıklar ardında kalan bir mahkumdur.. Ona bir ceza verdiler. İçini kanatan, dünyasını karartan.Yaşamaya mahkum ettiler onu hiç acımadan. Gözleri anlamsız bakar, gönlü ateşten toplar saçar,kimseye güvenmez kimseyi sevemez; hem yüreğiyle hem mantığıyla savaşır hiç durmadan... Dokunsan sanki hemen ağlayacak ,bir inansa sana kimbilir neler gizli benliğinde neler anlatacak.. Artık dayanamaz daha fazla.Birgün bir ip takar boynuna , yaşamak haramdı zaten ona, tam o anda..Birden cenneti gördü sanki gözlerinde.Bir el uzandı kendisine..Biraz ürkek biraz korkak ama güvenmek istercesine, uzattı elini.Hiç hissetmediği bir sıcaklık kapladı bedenini.Aşk a düşmek üzereydi... Hiçbirşey düşünmüyor o anı yaşamak istiyordu Aslında daha beter olacaktı hali Yakasına yapışınca onu sarınca aşk derdi.. "Seni seviyorum " dedi elini uzatan el Yüreği yanıyordu alev alev İlk kez duymamıştı belki bu sözü Ama bu sefer güvenmek istiyordu İnandı ona birşey için, biri için yaşamalıydı Hayatı artık anlam bulmalıydı..Deliler gibi sevdi onu sonunu hiç düşünmeden.. Aradan zaman geçti Kader örmeliydi artık ağlarını, ayrılık çalmalıydı kapıyı,bu kadar mutluluk yeterdi ona.. Sende bilirsin ayrılık sevenlerin kaçınılmaz kaderi... Giden sevgilinin ardından başladı karakış mevsimi İçinde binlerce fırtına esiyordu Esen deli rüzgarla sanki oda savruluyordu Derin bir sızı her yanını kaplıyordu.. Söylesene neydi bu derde çare ? Aşka düşmenin çaresi yoktu oda biliyordu... Yarım kalan bir işi bitirmeliydi.. Evet artık o ipi çekmeliydi, Sevinçle bir anda neşelenen gönlü , bu defa aynı duygunun yarattığı ıstırapla kanıyordu.. Sevmeninde vardı elbet bir bedeli. Bu bedel yaşamaktanda beterdi. Sonunda düşünmeden çekti ipi, Düştü birden karanlık dipsiz boşluğa.. Bunca yıldır yüreğinde gizledikleri Binlerce gözyaşı olup aktı gözlerinden Yüzünde bir tebessüm vardı sanki Ömrü boyunca gizlediği.. Mutlu olma sırası bu defa ona gelmişti.. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] |
|
|
| Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|
Normal
