Dört ay önce İznik Gölü için kaleme aldığım yazıda, kurulması planlanan kağıt fabrikasına dair endişelerimi dile getirmiştim. Bugün, o endişelerim daha da büyüdü. İznik Gölü, bizim için sadece bir göl değil, maddi ve manevi değerlerimizi yansıtan bir mirası temsil ediyor. Son yıllarda çekilmekte olan suları, gölün ne kadar hassas bir dengede olduğunu gözler önüne seriyor. Gölü beslemek için sağlanan kaynak suların faydası henüz görülmezken, üstüne bir de kağıt fabrikası konusu çıktı.

Fabrikanın kurulumu için ÇED raporu gerekliliği tartışılırken, nasıl olduysa tüm bürokrasi elinin tersiyle itip,
Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ile onay verildi. Daha önce de belirttiğim gibi, istihdama karşı değiliz. Enerjide dışa bağımlılığı azaltmak için mücadele ederken, Mahmudiye Mahallesi'ne planlanan rüzgar türbinleri için de bölge halkı ters tepki vermişti. Eğer dışa bağımlı kalmak istemiyorsak, bu çelişkiyi nasıl açıklayacağız?

Kağıt fabrikası, gölümüze ne gibi zararlar verecek? Gerçekten dedikleri gibi içme suyu şebekesini mi kullanacak? Veya Göl üzerinden günlük kullanım miktarı belli mi? Bu soruların cevabını bulmak ve tekrar değerlendirmek şart bu saatten sonra.

İznik Gölü'nün geleceği, kağıt fabrikasının gölgesinde tabiki de kalmamalı, boş kuru gürültü yerine doğruyu yanlışı ona göre değerlendirmeliyiz.
Hakkımızda hayırlı olması dileğiyle

.

-İnan Uzun