Dönülmeyen bir vedanın başından saçıma uzandı ellerin
avuçlarından kanadı merhamet saçlarıma
aşk yumruğunu göğsümde sıkar derken sana
aşkı başkasına duyduğumu sanarken sen
adını bir muska yaptırıp öpüp kalbime sürdüm
ama nasıl inançlıysa bir derviş, ıstıraplar karşısında
o inançla uğurluyorum seni

Eksiğimi sordum Tanrıya, kurulu saatinden
saçımda elinin değdiği yerlere yuva yaptı kuşlar
yavaşça sevdim yüzündeki lacivert akşamüstü hüznünü
yabancı kuşların kanatlarına teslim ettim ruhumu
ama nasıl ürkekse bir tütsü, ateş karşısında
o ürkeklikle uğurluyorum seni

Geçip gidiyorsun çalılar arasından, ne acı
ellerinde tuttuğun çantaya sığabilmek istedim
ayaklarınla dolandığın yola serilebilmek
adresi hiç olmamış bir at gibi
özgürce, sınırsızca koşabilmek istedim ardından
her bir adımında tüm çalıları kalbimle alevlendirdim
dut ağaçlarına harf harf astım hatıraları
ama nasıl ürkekse tekil bir ağaç, balta karşısında
o ürkeklikle uğurluyorum seni
İsra Ahmedoğlu