06 Haziran 2022, 01:44 | #1 |
Mark Twain
anlamayanlar için dilimi,
değersizler için kalbimi yormadığım günden beri mutluyum. gerçeği... onu hak etmeyen, insanlarla paylaşmayın. beni dışarıdan yargılayanlara, söyleyecek sözüm yok. zaten dışarıda kalmaları... yetiyor onlara. iyi dostlar, iyi kitaplar ve bir de huzurlu bir vicdan; işte ideal hayat. bundan yirmi yıl sonra... yaptıklarından çok, yapmadıklarından pişman olacaksın. hiç kimse duymuyormuş gibi şarkını söyle. hiç incinmemişsin gibi aşık ol. hiç kimse izlemiyormuşçasına dans et ve dünya cennetmiş gibi yaşa... yarın, geride kalan hayatımızın ilk günüdür... cehalet, bilgisizlik değildir. bilmediğini bilmemektir. eğitim kafayı geliştirmek demektir. belleği doldurmak değil. neyse ki... sen de sen değilsin; bedenin yok, kanın yok, kemiklerin yok, sen bir düşünce'den başka bir şey değilsin. ve zihninin istediği zaman gezinmesini engelleyemezsin, efendi olan o, sen değilsin. sen hiç zihnine çalışmayı durdurmasını ve uyumana izin vermesini rica ederek, yalvararak, emrederek gece boyunca dönüp durmadın mı? hiçbir insan, bir şey oluşturamaz. tüm düşünceleri, tüm dürtüleri dışarıdan gelir. gök gürültüsü görkemlidir, gök gürültüsü büyüleyicidir; fakat asıl işi yapan şimşektir. bu yüzden... insanları gözünüzle ya da aklınızla anlamaya çalışmayın, onları ancak kalbinizle tanırsınız. |
|
|
Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|