Ve bende yazıyorum bir şiir sana Ankara
Yazıyorum işte başkaları gibi caddelerine,köşelerine
Doğmuşluğumun kenti,yaşamışlığımın şehri
Gülmemin kederi haykırışlığımın sessizliği

Meydanların ki gürültü,sokakların ki cinayet
Sakarya?nda şahşahlar varoşlarında isyan
Sende mi zıtlıklar diyarısın şu dünyanın küçücük noktasında

Çankaya?nın rüzgarı yükseklerden eser iken
Aşağılarında yağmur yağıyor
Kaldırımlarında yağmur yiyen çocukların
Karanlıklarında aydınlığı arayan berduşların
Hepsi senin seninde söyle bize biz kimin kalbiyiz be Ankara

Bir köşende elinde ilanlar kendini arayanlar
Bir semtinde tabureler üstünde gürültü içinde oynayanlar
Bizi de kendine benzettin ya Ankara helal olsun sana
Biz ki kuru gürültüyüz artık kalabalık kaldırımların gibi
Kimse kimseyi tanımıyor gör ki nedendir bilmem ve nedendir bilmem çokluğun içinde tekil kalmışlığımız