o yaşamak kadar güzel kadın
bana ölümü hatırlatıyor
onu her gördüğümde
ya ölürsem, diyordum
ya ölürsem,
bu kadın benim için ağlarsa..

bilsem bana acımayacağını
beni unutacağını bilsem
bu kadar ölümü düşünmezdim
o yaşadıkça ölüme inanasım geliyor..

cenazeme çiçek göndermeyin
çünkü ozaman tabutumda olmayacağım
kalabalık arasında sizde varsınız
bilinki yanınızdayım
mezarlığa kadar yürüyeceğiz el ele
avuçlarımızda bütün sıcaklığımız
öyle şiirler okuyacağımki size
öldüğüme inanmayacaksınız..

bembeyaz bir kefene saracaksınız beni
ölmeyeceğim
tahta bir tabuta koyacaksınız beni
ölmeyeceğim
üzerime toprak atacaksınız kürek kürek
yine ölmeyeceğim
sonra sağır sessizliği içinde zamanın
bir bir bırakıp gideceksiniz beni
ölmekten beter olacağım..

demek o beni sevmiyor,
demek o beni anlamıyor
bana içkimi verin
bana kadehimi verin,
bana ellerimi verin
onun şerefine kadeh kaldırır gibi
bir daha,
bir daha ölmek istiyorum..