|
|
18 Temmuz 2021, 21:15
|
#1 |
  |
Taladro - Sen Gibi
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Taladro - Sen Gibi ( Bir Pişmanlık Hikayesi ) Beni kimse sevmedi sen gibi içim direnir Senin yokluğundan bu yana gönlüm aşk dilenir Şimdi yüküm ağır dolu bir dert treni Seni kırdığım için özür dilerim Üzgünüm sana ayırmadığım saatlere Üzgünüm sana uğramadığım günlere Kırgınım eline dökmediğim güllere Kırgınım yüzüne bakmadığım dünlere Beni kimse özlemedi sen gibi vefasızlık ömrüm Pişmanım sürekli ilgisizlik gördün Kendi kazaklarımı liğme liğme etlerinden ördüm Yüzüne bakmaya yüzüm yok ışıklarını söndür Hayalet gibiydim seni anlamamak inancımdı Kalbinde kiracındım Meğer döktüğün her gözyaşı bir dar ağacıymış Özlemek sana direnmekten acıymış Velakin pişmanım inanmasan da Görmesen de sesimi duymasan da Senden bir beklentim yok be gülüm olmasın da Bu basit bir mektup gözlerin dolmasın da Benim gibi birini kalbin nasıl olurda sevdin Nasıl olurda yıllar yılı gülümsemeni verdin? Bak şimdi uzaktasın tek başıma bu derdi Kafamı duvara vurarak taşıyorum kadın kendimi yendim Kendime kızgın kendime kırgınım Artık azalttım şu mürekkepli zıkkımı Her dokunuş sen kendimden alamıyorken hırsımı Al yokluğun sende kalsın tılsımı Bana acılarını yolla kadın haketmiyorsun Evde düzine düzine fotoğraf yetmiyorsun Yaralarını kapat haketmiyorsun Hala neden seviyor naz etmiyorsun Kadın sevme beni, ben seni haketmiyorum Kalbin çığlık çığlığa atarken yetmiyorum "Üzülme demişsin", şikayet etmiyorum Nasıl olur da üzülmem pişmanlık kendi yolum Yollarına dar ağacı kur artık uzanamayım Bilirsin sessiz bir sinemayım Bu sana yolladığım risalenin son balayı Şu zıkkıma koydum yine cebimdeki son parayı Bir rüzgâr eser bir gülden ömür gider Bir kömür karası gözüm bir gün bu zulüm biter Bir gün doğarız belki o gün biz ölümlüler Bir yerde yanarız elbet, iz kalır gönül tüter Bir rüzgâr eser bir gülden ömür gider Bir kömür karası gözüm bir gün bu zulüm biter Bir gün doğarız belki o gün biz ölümlüler Bir yerde yanarız elbet, iz kalır gönül tüter Beni kimse duymadı sen gibi ne garip adamım Boş bir odada simsiyah bir ekran kadarım Artık ısıtmıyor içimi közden hırkalarım Çünkü insanların soğuk yüzüne kanarım Bıraktım kumarı bıraktım yalanı En çok elimden yok olmana yanarım Artık uyku da yok özlemiyorum sanırım Seni binbir çiçek kokusunun mabedinden tanırım Beni kimse sevmedi sen gibi ömrüm kurusun Sen şu an odamda en yalancı konusun Biliyorum sen benden daha da fazla dolusun Ama ne çare aklımda çözemediğim sorusun Oynadığım en büyük kumarsın Orası yaz belki burası kış masalı Sevgine yenik düşüp girme kalbe incecik Burası en büyük yaran ya belki donarsın Nitekim kırık bir kalbe düştük Elimde tek silahla harbe düştüm Seni mi kurtarayım, kendimi mi? Kalp kalbe ait fakat kalp kalpten neden üstün Artık severiz de dün gibi gelmez tadı Artık ölsekte faydası yok kalmaz adı Artık ne yapsam da dün gibi olmaz tadı Neyse sen beni sevme kadın Bir rüzgâr eser bir gülden ömür gider Bir kömür karası gözüm bir gün bu zulüm biter Bir gün doğarız belki o gün biz ölümlüler Bir yerde yanarız elbet, iz kalır gönül tüter Bir rüzgâr eser bir gülden ömür gider Bir kömür karası gözüm bir gün bu zulüm biter Bir gün doğarız belki o gün biz ölümlüler Bir yerde yanarız elbet, iz kalır gönül tüter
________________
❤ B ❤ |
|
|
| Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|
Normal
