Bir varmış bir yokmuş

**Yazgı** · 20 Haziran 2021, 02:12

İnsanı alıp götüren düşünceler vardır ya hayattan. Hani hep böyle gece yarıları insanın beynine tüneyen. Çaresizlik ne ki sahiden? İnsanın başına çaresi elinden gelmeyecek durumların gelmesi mi? Değil sanırım. Tanımı bu değil. Asıl çaresizlik ne biliyor musunuz? Sevdiğiniz bir insana zarar gelmesi ve buna karşılık elinizden hiç bir şeyin gelmemesi.

İnsan kendi başına gelen her şeye bir şekilde ya alışıyor, ya onunla mücadele etmeyi öğreniyor ama sevdiklerine zarar gelsin istemiyor. Onları üzgün görmek istemiyor. Kendisi tek başına ağlıyor gerekirse sessiz hıçkırıklara da boğuluyor ama sevdiklerinin çaresizliği insanın elini kolunu bağlıyor.

Çok sevdiğimiz birinin öldüğünü düşündüğümüz zamanlar oluyor ya mesela. Düşüncesi bile ağlatıyor hani, içimizi sızlatıyor hatta dilimizden o dua dökülüyor "Allah'ım ne olur beni onlardan önce al yanına, ne olur bana bu acıyı yaşatma."

Ama ölümü hiç düşünmeden kırdığımız zamanlar da oluyor onları, canlarını yaktığımız zamanlar, keşke olmasa ama oluyor işte. İçindeki anlık öfkeye yenik düşüyorsun. İşte insan ömürlük sevinçleri böyle böyle yitiriyor..

Sevdiklerine iyi bak. Varlıklarıyla değil sadece yokluklarıyla da düşün onları, sen yok olup gittiğinde nasıl hatırlanacağını da düşünerek biraz. Bugün varız, yarın yok. Hayat böyle işte. Bir varmış bir yokmuşla bitiyor her hikaye. Her ölüm zamansız ve acı. O an gelmeden insan sevdiklerinin kıymetini anlamalı..

Yazgı

Benzer Konular:

Yokmuş gibi makyajın püf noktaları

20 Haziran 2021, 02:12	#1
Yazgı ✓ Huysuz ve tatlı kadın..	Bir varmış bir yokmuş İnsanı alıp götüren düşünceler vardır ya hayattan. Hani hep böyle gece yarıları insanın beynine tüneyen. Çaresizlik ne ki sahiden? İnsanın başına çaresi elinden gelmeyecek durumların gelmesi mi? Değil sanırım. Tanımı bu değil. Asıl çaresizlik ne biliyor musunuz? Sevdiğiniz bir insana zarar gelmesi ve buna karşılık elinizden hiç bir şeyin gelmemesi. İnsan kendi başına gelen her şeye bir şekilde ya alışıyor, ya onunla mücadele etmeyi öğreniyor ama sevdiklerine zarar gelsin istemiyor. Onları üzgün görmek istemiyor. Kendisi tek başına ağlıyor gerekirse sessiz hıçkırıklara da boğuluyor ama sevdiklerinin çaresizliği insanın elini kolunu bağlıyor. Çok sevdiğimiz birinin öldüğünü düşündüğümüz zamanlar oluyor ya mesela. Düşüncesi bile ağlatıyor hani, içimizi sızlatıyor hatta dilimizden o dua dökülüyor "Allah'ım ne olur beni onlardan önce al yanına, ne olur bana bu acıyı yaşatma." Ama ölümü hiç düşünmeden kırdığımız zamanlar da oluyor onları, canlarını yaktığımız zamanlar, keşke olmasa ama oluyor işte. İçindeki anlık öfkeye yenik düşüyorsun. İşte insan ömürlük sevinçleri böyle böyle yitiriyor.. Sevdiklerine iyi bak. Varlıklarıyla değil sadece yokluklarıyla da düşün onları, sen yok olup gittiğinde nasıl hatırlanacağını da düşünerek biraz. Bugün varız, yarın yok. Hayat böyle işte. Bir varmış bir yokmuşla bitiyor her hikaye. Her ölüm zamansız ve acı. O an gelmeden insan sevdiklerinin kıymetini anlamalı.. Yazgı Benzer Konular: Yokmuş gibi makyajın püf noktaları ________________
	Alıntı Yap

Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi)