Masaldan da Garip

**iÇRe** · 31 Mayıs 2024, 21:51

1967 yılında Eski ve Yeni Yeruşalayim birleştiği zaman, 1948 yılına kadar Eski Yeruşalayim'de yaşayan ve yakın zamanda dul kalan bir Arap kadını, daha önceden yaşadığı evi bir kez daha görmek istemişti.

Şimdi şehir birleştiğinden evini aramış ve bulmuştu. Kapıyı çalınca, dul bir Yahudi kadın kapıyı açıp onu selamlamıştı. Arap kadın, 1948'e kadar orada yaşadığını açıklamış ve bir kez içeriye bakıp bakamayacağını sormuştu. Ev sahibi onu içeri aldı ve kahve ikram etti. Bir süre sonra, Arap kadın, "Burada yaşadığım zaman, bazı değerli eşyalarımı saklamıştım. Eğer hala sakladığım yerdeyseler, seninle yarı yarıya paylaşacağım" dedi.

Yahudi kadın buna karşı çıktı: "Eğer o eşyalar sana aitse, hepsi senin olmalıdır." Uzun süren tartışmalardan sonra, banyoya girdiler, yerdeki taşlardan birini gevşettiler ve küçük bir sandık dolusu altın para buldular. Yahudi kadın, "Devletin, bunları alabilmen için sana izin vermesine yardımcı olacağım" dedi. Ve dediği gibi de yaptı, izni aldı.

İki dul kadın birbirlerini tekrar tekrar ziyaret ettiler. Günün birinde Arap kadın şöyle dedi: " Biliyor musun, 1948 'deki çatışmalar sırasında, eşim ve ben o kadar kokmuştuk ki, alelacele buradan kaçtık. Eşyalarımızı aldık, çocuklarımızın elinden tuttuk ve ayrı ayrı buradan uzaklaştık. Üç aylık bir bebeğimiz de vardı. Ben, bebeği eşimin aldığını, eşim ise benim aldığımı düşünmüştü. Eski Yeruşalayim'de yeniden bir araya geldiğimizde, hiçbirimizde bebeğin olmadığını görünce hissettiğimiz acıyı tahmin edemezsin..."

Yahudi kadının yüzü soldu ve kesin tarihin ne olduğunu sordu. Arap kadın tarihi ve saati söylediğinde Yahudi kadın ona, "Benim eşim, Yeruşalayim'e giren İsrael birliklerinden birindeydi. Bu eve geldi ve yerde bir bebek buldu. Hem evi hem de bebeği alıp alamayacağını sordu. Ona izin verildi."

O anda, içeri yirmi yaşında, İsrael askeri üniforması içinde bir oğlan girdi. Yahudi kadın gözyaşlarına boğuldu. "İşte bu senin oğlun" diyerek ağlamaya başladı.

İşte bu duyduğumuz o inanılmaz öykülerden biridir. Sonra ne mi oldu? İki kadın birbirlerini o kadar çok sevdiler ki, Yahudi dul kadın, Arap dul kadına, "Bak her ikimiz de yalnız yaşayan dul kadınlarız. Çocuklarımız büyüdü. Bu ev sana şans getirdi. Oğlunu, oğlumuzu bulmanı sağladı. Neden bir arada yaşamıyoruz ki? " diye sordu.
Ve o günden sonra beraber yaşamaya başladılar...

~Rabbi Hillel Silverman

31 Mayıs 2024, 21:51	#1
iÇRe ✓ Co Admin	Masaldan da Garip 1967 yılında Eski ve Yeni Yeruşalayim birleştiği zaman, 1948 yılına kadar Eski Yeruşalayim'de yaşayan ve yakın zamanda dul kalan bir Arap kadını, daha önceden yaşadığı evi bir kez daha görmek istemişti. Şimdi şehir birleştiğinden evini aramış ve bulmuştu. Kapıyı çalınca, dul bir Yahudi kadın kapıyı açıp onu selamlamıştı. Arap kadın, 1948'e kadar orada yaşadığını açıklamış ve bir kez içeriye bakıp bakamayacağını sormuştu. Ev sahibi onu içeri aldı ve kahve ikram etti. Bir süre sonra, Arap kadın, "Burada yaşadığım zaman, bazı değerli eşyalarımı saklamıştım. Eğer hala sakladığım yerdeyseler, seninle yarı yarıya paylaşacağım" dedi. Yahudi kadın buna karşı çıktı: "Eğer o eşyalar sana aitse, hepsi senin olmalıdır." Uzun süren tartışmalardan sonra, banyoya girdiler, yerdeki taşlardan birini gevşettiler ve küçük bir sandık dolusu altın para buldular. Yahudi kadın, "Devletin, bunları alabilmen için sana izin vermesine yardımcı olacağım" dedi. Ve dediği gibi de yaptı, izni aldı. İki dul kadın birbirlerini tekrar tekrar ziyaret ettiler. Günün birinde Arap kadın şöyle dedi: " Biliyor musun, 1948 'deki çatışmalar sırasında, eşim ve ben o kadar kokmuştuk ki, alelacele buradan kaçtık. Eşyalarımızı aldık, çocuklarımızın elinden tuttuk ve ayrı ayrı buradan uzaklaştık. Üç aylık bir bebeğimiz de vardı. Ben, bebeği eşimin aldığını, eşim ise benim aldığımı düşünmüştü. Eski Yeruşalayim'de yeniden bir araya geldiğimizde, hiçbirimizde bebeğin olmadığını görünce hissettiğimiz acıyı tahmin edemezsin..." Yahudi kadının yüzü soldu ve kesin tarihin ne olduğunu sordu. Arap kadın tarihi ve saati söylediğinde Yahudi kadın ona, "Benim eşim, Yeruşalayim'e giren İsrael birliklerinden birindeydi. Bu eve geldi ve yerde bir bebek buldu. Hem evi hem de bebeği alıp alamayacağını sordu. Ona izin verildi." O anda, içeri yirmi yaşında, İsrael askeri üniforması içinde bir oğlan girdi. Yahudi kadın gözyaşlarına boğuldu. "İşte bu senin oğlun" diyerek ağlamaya başladı. İşte bu duyduğumuz o inanılmaz öykülerden biridir. Sonra ne mi oldu? İki kadın birbirlerini o kadar çok sevdiler ki, Yahudi dul kadın, Arap dul kadına, "Bak her ikimiz de yalnız yaşayan dul kadınlarız. Çocuklarımız büyüdü. Bu ev sana şans getirdi. Oğlunu, oğlumuzu bulmanı sağladı. Neden bir arada yaşamıyoruz ki? " diye sordu. Ve o günden sonra beraber yaşamaya başladılar... ~Rabbi Hillel Silverman
	Alıntı Yap

Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi)