İkiyüzlü bir insanın var olduğu bir iş ortamında kendisini kötü hissedenler, zor durumda kalanlar bu durumun farkında olup, bunun sonuçlarını görerek önlem almaya çalışanlar elbette olmaktadır. Ancak, açık ve dürüst olmayı özendirenler, içi dışı bir olanlar ikiyüzlü insanların doğrudan hedefi olurlar. İkiyüzlüler, bu tür insanları kendisi için tehlike olarak görürler, öncelikle onlarla uğraşır ve onlara saldırırlar.

İkiyüzlü insanlar tarafından aldatılanlar, büyük olasılıkla gerçeği hissetmekte, durumu fark etmektedirler. Ancak, hoşlarına giden sözleri duymaktan, yapmacık da olsa gururlarını okşayan davranışlar görmekten mutlu olan insanlar da vardır. Onlar, bu durumdan pek şikâyetçi değillerdir. Tam tersine kendilerine dürüst davrananları, gerçekleri anlatanları çok fazla dikkate almazlar. Hatta bu gerçek dostlarının kıskançlık, çekememezlik gibi duygularla hareket ettiklerini bile düşünebilirler.

İkiyüzlüler genelde çok rahat insanlardır. İkiyüzlülükleri ortaya çıktığında, farklı kişilere farklı konuştukları anlaşıldığında bundan hiç rahatsız olmazlar. Utanmazlar, sıkılmazlar, özür dilemezler. Kendilerini haklı gösterecek nedenleri mutlaka vardır. Çoğu kez hiçbir tereddüt göstermeden inkâr ederler. Gerçeği ortaya koyan insanları yalancılıkla, dedikodu yapmakla, kıskançlıkla suçlarlar. Bunlar, ikiyüzlü olmaktan da öte yüzsüz insanlardır.

Yüzsüz insanlar ahlak, iş disiplini, insana saygı, sorumluluk gibi kavramlarla hiç tanışmamışlardır. Onlar için amaçlarına ve çıkarlarına uygun olan her davranış ve düşünce doğrudur ve o şekilde düşünmeye ve davranmaya sonuna kadar hakları vardır. Kendilerince her zaman haklıdırlar. Kendileri dışında herkes haksızdır, küçüktür, aşağılanmaya layıktır.

İş ortamlarında ikiyüzlü ya da yüzsüz insanlarla ilgilenmenin iki yolu olabilir. Birincisi, onları yok saymak, önemsememek, görmemezlikten gelmek ve olabildiğince yalnız bırakmaktır. Bu durum o kişileri daha saldırgan yapabilir. Ancak saldırganlıkları da kendilerini ele vermelerine neden olabilir. Böylece bu insanları fark etmek ve onlardan uzaklaşmak daha kolay olabilir.

İkinci yol ise bu insanları kazanmak için zaman ve emek harcayarak tutumlarını değiştirmelerini sağlamaktır. Bu yol, o insanın ikiyüzlülüğünün ya da yüzsüzlüğünün karakter sorunu değil, bir davranış sorunu olması durumunda işe yarayabilir. Ancak, her iki yolun da zor olduğunu baştan kabul etmek gerekir. Belki de en iyisi, insanın dostlarını ve iş arkadaşlarını seçerken çok dikkatli olması ve sorunlu ilişkileri baştan engellemesidir.