29 Aralık 2021, 00:23 | #1 |
İçimdeki yanlızlık...
Neden bilmiyorum anne,kimse sevmedi beni senin kadar.sahiplenmedi itti hor gördü.sana çok ihtiyacım var anne.kimsesiz sahipsiz sevgisiz yaşıyorum.ne ve acidirki herkesten sevgi dileniyrm.gel anne dön geri.ben yalnız kalmaktan çok korkuyorum.hani korkardım ya karanlık tan gelir saçlarımla oynardin anne.ben hala o küçücük kızım karanlıktan korkan.biliyormsn anne ben insanlardan korkar oldum.yalanlardan sahtekarlık lardan kendini bilmez insanlardan.cok zormuş annem sahipsiz tek başına ayakta durmak.cok zormuş anne her tanıdığıma senin sevgini aramak.yoruldum anne yaşamaktan geri dön anne sana çok ihtyacim var...
|
|
|
29 Aralık 2021, 00:52 | #2 |
Anne gibi kimsenin sevmeyeceği, baba gibi kimsenin korumayacağı bir dünyada yaşıyoruz maalesef canım @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...].
Bazen, onlardan bile tokat yiyoruz. Üzücü mü? Çok. Umudun sonu mu? Asla. Sadece beklentimizi düşürmek lazım diye düşünüyorum. Bazı insanların bıraktığı boşluğu, yeri dolmayacağını bile bile başkaları ile doldurmaya çalışmak, bizi sadece avcıların hedefi haline getiriyor. Bu Dünya’da çok kötülük var ama herkese yetecek kadar sevgi de var. Şekilleri farklı sadece. İyi ki varsın. İyi ki seviyorum seni
________________
|
|
|
29 Aralık 2021, 05:59 | #3 | |
Alıntı:
|
||
|
Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 ziyaretçi) | |
|
|