Gönül Durağı.

Bir gönül durağıydı bizimkisi, bazen birbirimizi bekler bazen gelen geçeni izlerdik. Gözlerimiz birbirine değdiği zaman kaçırmasını da iyi bilirdik hani, öyle masum bakışlardı bizimkisi..
Bekler olduk aynı durakta zamanla da birbirimizi beklediğimiz gibi gelecek gönül dolmuşunu da bekler olduk, lakin biliyorduk aynı dolmuşa bir gün bineceğimizi..
Sabırla çıktık gönül durağında gelen geçeni izleye izleye bazen çiftlerin bindiği gönül dolmuşuna bakar olduk. Acaba bizde biner miyiz o dolmuşa..
Gönül durağı işte bekletiyor beklemek zorunda kalıyorsun ama geleceğini biliyorsun, bugün değilse yarın ama gelecek adın kadar biliyorsun..
Aylardan şubat öyle bir soğuk esiyor ki yine beklediğimiz yerdeyiz. Bakışıyoruz tebessüm ediyoruz, tam o sıra bir dolmuş yaklaşıyor,
Bir tabela var camın köşesinde... GÖNÜLDEN GÖNÜLE durmaksızın gider yazılı.
İşte geldi bizim gönül durağında beklediğimiz dolmuş.

Kaç mevsim geçti bilmem ama kış`tan bahara giden gönülden gönüle giden bir yolculuğa çıkıyoruz.

Sabır ve bekleyişle gelen bir güzel durak.. GÖNÜL DURAĞI..