9 Nisan 1951 tarihinde intihar ederek yaşamina son veren Sadik Hidayet'in ölümünü, 25 yllık arkadası şu şekilde anlatmıştır :

"Paris'te günlerce, havagazlı bir apartman aradl, 9 Nisan 1957 günü dairesine kapandı ve bütün delikleri tıkladıktan sonra gaz musluğunu açtı. Ertesi gün ziyaretine gelen bir dostu, onu mutfakta yerde yatar buldu. Tertemiz giyinmiş,
güzelce tıraș olmuștu ve cebinde parası vardi. Yakılmış müsveddelerin kalıntıları, yanıbaşında yerde duruyordu." Doğu'nun Franz Kafkası olarak bilinen Sadik Hidayet, en bilinen romani Kör Baykuş'ta ruh durumunu şu sekilde ifade etti:

Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar. Kimseye anlatılmaz bu dertler. Çünkü henüz çaresi de, devası da yok bu dertlerin. Düşündüm, herkesin gökyüzünde bir yldızı varsa, benim yıldızım uzak, karanlık, anlamsız olmali. Belki de hiç yıldızın olmadı.

Içimde müphem bir arzu: Bir deprem olsa da, bir yıldırım düşse de, sakin pırıl pırıl bir dünyaya yeniden doğsam?

Azap çeken bir ruh gibi bekliyor, kolluyor, aryordum, lakin boşuna!
Dünya,ıssız yasli bir ev gibi görünüyordu gozüme ve ben bağrımda bir acı duyuyordum. Bana göre değildi bu dünya; bir avuç yüzsüz, dilenci, bilgiç, kabadayı, vicdansız, açgözlü içindi; onlar için kurulmuştu bu dünya. Gönlümde düğümlenen bir șeydi bu ıstırap , bu kederli hal; kasırgadan az önceki havayı andırıyordu.

Hissetim ki benim düşüncelerim de dayanıksız bir avuç kör gibidir, kül olmuştur, bir üflemeye bakar. Birbirine ters düşen öyle çok şey gördüm, birbiriyle çelişen
öyle çok sey duydum ki! Artık hiçbir seye inanmıyorum Bazı kimselerin ölümle savaşı daha yirmisinde başlar; bir çokları da yağı bitmiş lambalar gibi, sessiz yavaş ecelleriyle sönerler.

Yalnız ölüm yalan söylemez!
Ölümün varlığı bütün vehim ve hayalleri yok eder.
Bizler ölümün çocuklarıyız, hayatın aldatmacalarından bizi o kurtarır.
Kimse göründüğü kadar dayanıklı değildir.
Sadece görünmeyen yangınlar,
duyulmayan fırtınalar,
gizlice çürüyen ruhlar vardir,
Nedir günler, nedir aylar?
Benim için bir önemi yok bunların;
Mezarda olan için zaman, anlamını kaybeder.


--@gezdimsenisokaksokak--