Kay kaylara binmiş yunuslarla bu gece hüzünlere kaydım
Engin suların geniş ufkunda dertlerimi onlarla paylaştım.
Aşkta bin karanlık gecenin denizlerdeki derinliğine ulaştım
Bazen vuran hırcın bazen durgun dalgalarınla uğraştım.
Sen…………
Ne çabuk unutun verdiğim o koca dünyamı zevkle yoluna
Heyelana kapılmış ruhun yuvarlanırken örümün sonuna
İsyanlar dilendi,figan arşın karanlığında sema ya değende
Gönüller yumak,yumak karanlığa saldıran hırcın ellerimde
Sen…….
Değil miydin sevdanın bağına zevkle sarılan kollarımda
Ateş,ateş vurulup nöbetlere tutulan yanan dudaklarımda
Yokluğumdaki uyumalarında adımı binlerce kere sayıklayan
Her kavuşmamızda yıldırımlara tutulup ruhumu paralayan
Sen………
Ey sevgili kırağı düşen saçımın renginden neden ürkersin?
Aşkın yükünü omuzlarında taşıyan ruhumu niçin üzersin ?
Gönül senin yolunda sürünürken derinleşti anlımda çizgiler.
seyrederken gözlerini gözlerime indi bu karanlık perdeler .
sen…….
Nasıl unutun hani bir yer vardı yolun sonunda ki durakta
Aklara savrulan saçlarımızla beraber Ördüğümüz hamakta
Son yolculukta o mahşere doğru Sarmaş dolaş olacaktık
İki bedende tek bir ruh huzurda sorgulamaya varacaktık.
Sen…
Dönme sözünden aşkımın baharında açan sevda çiçeğim
Sensiz huzur bulaman gel sabrım tükendi isyan edeceğim.
Karanlığın zindanına tutsak ruhumu inan sana vereceğim
Ömrüm yetmedi bin ömür dileğim ondada seni bekleyeceğim.